| Περίληψη: | Οι αιμοσφαιρινοπάθειες και κυρίως η β-μεσογειακή αναιμία, αποτελούν τις πιο κοινές υπολειπόμενες αυτοσωμικές διαταραχές στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού. Η β-θαλασσαιμία είναι διαταραχή του αίματος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη (β+) ή απούσα (β0) σύνθεση των αλυσίδων β-σφαιρίνης , με αποτέλεσμα μεταβλητούς φαινοτύπους που κυμαίνονται από σοβαρή αναιμία έως κλινικά ασυμπτωματική αναιμία Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σημαντικά ακόμη και μεταξύ ασθενών που φέρουν την ίδια μετάλλαξη στο HBB γονίδιο. Υπάρχουν τρεις τύποι που αντιπροσωπεύουν τη σοβαρότητα αυτής της ασθένειας: ελάσσονα β-θαλασσαιμία , ανεξάρτητη μεταγγίσεων β-θαλασσαιμία (NTDT) και μείζονα β-θαλασσαιμία. Τα αυξημένα επίπεδα της εμβρυικής αιμοσφαιρίνης κατά την ενήλικη ζωή ενός ασθενή με β-μεσογειακή αναιμία, φαίνεται να συνεισφέρουν σημαντικά στην ηπιότερη κλινική εικόνα του. Η φαρμακολογική επαγωγή της σύνθεσης της εμβρυικής αιμοσφαιρίνης αποτελεί επιδίωξη και απώτερο στόχο στο πεδίο των αιμοσφαιρινοπαθειών. Η οικογένεια παραγόντων μεταγραφής- Krüppel like factors (KLFs) είναι μια οικογένεια μεταγραφικών παραγόντων που δεσμεύουν το DNA χάρη σε τρεις χαρακτηριστικούς δακτύλιους C2H2 - ψευδαργύρου στα C-άκρα τους. Όλα τα KLF αναγνωρίζουν τα πλαίσια CACCC ή CGCCC που βρίσκονται στους υποκινητές, ενισχυτές και άλλες περιοχές ελέγχου γονιδίων-στόχων.. Ενώ τα C-άκρα είναι παρόμοια σε διαφορετικά KLFs, τα Ν-άκρα ποικίλουν και κατά συνέπεια διαφορετικά KLFs μπορούν είτε να ενεργοποιήσουν είτε να καταστείλουν την μεταγραφή ή και τα δύο. Το KLF3 φαίνεται να λειτουργεί κυρίως ως καταστολέας της μεταγραφής και επομένως απενεργοποιεί τα γονίδια.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί η συσχέτιση του μονονουκλεοτιδικού πολυμορφισμού rs2242189 που εδράζεται στο γονίδιο KLF3, με την εμφάνιση και τη βαρύτητα της β-μεσογειακής αναιμίας σε πληθυσμό Ελλήνων ασθενών από δυο διαφορετικές ομάδες Ελλήνων ασθενών. Συγκεκριμένα, αναλύθηκαν δείγματα DNA ασθενών με μείζονα β-μεσογειακή αναιμία, ασθενών με β-μεσογειακή αναιμία μη εξαρτώμενη μεταγγίσεων και υγιών ατόμων με PCR και αλληλούχηση κατά Sanger. Τα αποτελέσματα μετά από γονοτύπηση των δειγμάτων ως προς τον rs2242189, υποδηλώνουν τη στατιστικά σημαντική συσχέτισή του με την ηπιότερη κλινική εικόνα της ασθένειας, καθώς στη σύγκριση των υγιών ατόμων και ατόμων που πάσχουν από ανεξάρτητη μεταγγίσεων β-μεσογειακή αναιμία η τιμή p ήταν 0.0274. Στις συγκρίσεις υγιών ατόμων με ασθενείς με μείζονα β-μεσογειακή αναιμία και ασθενών με ανεξάρτητη μεταγγίσεων β-μεσογειακή αναιμία με ασθενείς με μείζονα β-μεσογειακή αναιμία δεν παρουσιάστηκε κάποιο στατιστικώς σημαντικό αποτέλεσμα.
|
|---|
