Η στρωματογραφική διάρθρωση του μεσοζωικού στην περιοχή του Κερασώνα (βόρεια της Άρτας) και εκατέρωθεν του ποταμού Λούρου

• Κύριος συγγραφέας: Περίδης, Σάββας
• Άλλοι συγγραφείς: Ζεληλίδης, Αβραάμ
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2019
• Θέματα: Μεσοζωικά πετρώματα; Κερασώνας; Στρωματογραφία; Μικροφασική ανάλυση; Mesozoic rocks; Stratigraphy; 551.7

Στην παρούσα διπλωματική πραγματοποιήθηκε εργασία πεδίου και μελέτη της στρωματογραφίας των Μεσοζωικών πετρωμάτων της ευρύτερης περιοχής του Κερασώνα, εκατέρωθεν του ποταμού Λούρου. Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στον γεωλογικό χάρτη φύλλο Θεσπρωτικό, ενώ ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ηπείρου και βρίσκεται βόρεια της Άρτας. Επίσης, από τη περιοχή μελέτης συλλέχθηκαν επιλεγμένα δείγματα, από τα οποία παρασκευάστηκαν 18 λεπτές τομές και μελετήθηκαν στο εργαστήριο Παλαιοντολογίας και Στρωματογραφίας σε μικροσκόπιο. Στο εργαστήριο έγινε μικρό-φασική ανάλυση και προσδιορισμός της ηλικίας των πετρωμάτων από όπου συλλέχθηκαν τα δείγματα με τη βοήθεια μικρό-απολιθωμάτων. Στην περιοχή μελέτης φαίνεται να έδρασαν τεκτονικές δυνάμεις, οι οποίες δεν σχετίζονται με την ιζηματογένεση, δηλαδή έδρασαν αργότερα από αυτή. Όσον αφορά τις τεκτονικές δυνάμεις παρατηρήθηκε ένα καθεστώς πίεσης, το οποίο έχει παραμορφώσει και καμπυλώσει τα στρώματα αρκετών τομών στην περιοχή του Άνω Δρυμώνα. Φαίνεται πως οι δυνάμεις της πίεσης αυτής εξασθενούν προς τα ΒΒΑ, όπου βλέπουμε και τα λιγότερο παραμορφωμένα στρώματα, ενώ προς τα ΝΝΔ παρατηρούνται πιο έντονες παραμορφώσεις και καμπυλώσεις. Από τις παρατηρήσεις υπαίθρου, από αυτές του εργαστηρίου αλλά και με τη βοήθεια μικροφασικής ανάλυσης προέκυψαν οι φασικές ζώνες (τα παλαιό-περιβάλλοντα), στις οποίες σχηματίστηκαν τα πετρώματα τις περιοχής μελέτης. Παρατηρήθηκε ότι η περιοχή στο παρελθόν αποτελούσε στην αρχή μια ρηχή λεκάνη (κατώτερο Ιουρασικό) στη συνέχεια μετατράπηκε σε μια βαθιά θαλάσσια λεκάνη (Ανώτερο Ιουρασικό-Κατώτερο Κρητιδικό), ενώ κατά τη διάρκεια του ανωτέρου Κρητιδικού – κατωτέρου Ηωκαίνου είχε κάποιες περιοχές όπου το βάθος των νερών μειωνόταν αισθητά. Αυτές οι περιοχές στη διάρκεια του ανωτέρου Κρητιδικού, είτε ήταν στα περιθώρια της λεκάνης (κατωφέρεια), είτε επρόκειτο για περιθώρια πλατφόρμα. Συμπερασματικά, η Ιόνιος λεκάνη στην περιοχή μελέτης με βάση τις παρατηρήσεις υπαίθρου και τα δεδομένα των εργαστηριακών αναλύσεων φαίνεται ότι κατά τη διάρκεια του κατωτέρου Ιουρασικού, που αποτέθηκε ο σχηματισμός του Παντοκράτορα να ήταν ένα περιβάλλον ρηχών νερών. Στη συνέχεια, από το ανώτερο Ιουρασικό (Ασβεστόλιθοι Λούρου και Σινιά, Ammonitico Rosso κ.λ.π.) και κατά τη διάρκεια του Κατώτερου Κρητιδικού, που αποτέθηκε ο σχηματισμός της Βίγλας φαίνεται ότι η λεκάνη βάθυνε και γενικά μετατράπηκε σε ένα περιβάλλον βαθιάς θάλασσας. Τέλος, από το Ανώτερο Κρητιδικό και μέχρι το κατώτερο Ηώκαινο, οι ασβεστόλιθοι που αποτέθηκαν δείχνουν διαφοροποιήσεις εσωτερικά της λεκάνης με αποθέσεις κατά μήκος της ηπειρωτικής κατωφέρειας.