| Περίληψη: | Η μελέτη των διπλών εκλειπτικών συστημάτων αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερευνητικά πεδία της αστροφυσικής γιατί παρέχει τη μοναδική δυνατότητα υπολογισμού των βασικών αστρικών μεγεθών (μάζες, ακτίνες, θερμοκρασίες), τον προσδιορισμό αποστάσεων και της χημικής σύνθεσης των αστέρων και επιτρέπει τον έλεγχο θεωριών αστρικής εξέλιξης μέσα από την αλληλεπίδραση τους αλλά και την πρόβλεψη παρουσίας τρίτων σωμάτων αστρικής ή πλανητικής φύσης. Το αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η φωτομετρική μελέτη του διπλού εκλειπτικού συστήματος V1763 Cyg, που ανήκει στη κατηγορία W UMa, παρουσιάζει ολικές εκλείψεις και έτσι είναι δυνατός ο καθορισμός των φυσικών και των τροχιακών παραμέτρων του συστήματος με μεγάλη ακρίβεια. Το πρώτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στη γεωμετρία των τροχιών, στη περιγραφή του μοντέλου Roche, στη δομή και στα εξελικτικά σενάρια διπλών συστημάτων σε επαφή, στο μηχανισμό μεταφοράς/απώλειας μάζας μεταξύ των μελών και γενικότερα δίνεται το θεωρητικό και το επιστημονικό πλαίσιο που απαιτείται για τη περιγραφή και τη μελέτη των διπλών εκλειπτικών συστημάτων. Το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρεται στο προφίλ του αστέρα, στις φωτομετρικές παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της παρούσας ερευνητικής εργασίας, στις αυτοματοποιημένες μεθόδους επεξεργασίας των δεδομένων οι οποίες αναπτύχθηκαν και κατασκευάστηκαν οι καμπύλες φωτός VRcIc από τα δεδομένα που αποκτήθηκαν τις πέντε νύχτες παρατήρησης τον Ιούλιο του 2017. Στο τρίτο κεφάλαιο, παρουσιάζεται το υπολογιστικό πακέτο PHOEBE το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τη μοντελοποίηση του συστήματος και περιγράφεται αναλυτικά η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την εύρεση της λύσης. Η λεπτομερής ανάλυση του συστήματος V1763 Cyg έδειξε ότι το σύστημα ταξινομείται στην υποκατηγορία W, με φωτομετρικό λόγο μαζών q=0.23 και κλίση i=(80.65±0.04)°. Στο τέταρτο κεφάλαιο, γίνεται μία σύντομη περιγραφή των μηχανισμών μεταβολής της περιόδου στα διπλά εκλειπτικά συστήματα, κατασκευάζεται η νέα αστρονομική εφημερίδα για το σύστημα και το διάγραμμα O-C για τη μελέτη της μεταβολής της περιόδου του συστήματος συγκεντρώνοντας όλους τους χρόνους ελαχίστου φωτός (νέους και ήδη υπάρχοντες από τη βιβλιογραφία). Η μακρόχρονη μελέτη της περιόδου του δείχνει μακροχρόνια αύξηση (dP/dt=20.43398 × 10^(-8) days/year). Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται η εξαγωγή των απόλυτων παραμέτρων του συστήματος και σύμφωνα με το προτεινόμενο μοντέλο προσδιορίζονται ο βαθμός επαφής f=(17.36±2.2)%, οι μάζες Μ1=(1.14±0.06)Μsun, Μ2=(0.26±0.02)Μsun και οι θερμοκρασίες Τ1=(6016±200) Κ και Τ2=(6126±204) Κ για τον πρωτεύοντα και τον δευτερεύοντα αστέρα αντίστοιχα. Υπολογίστηκαν επίσης οι μάζες των προγεννητόρων τους (Μ1i=(0.63±0.04)Μsun και Μ2i=(1.79±0.11)Μsun και προσεγγίζεται η ηλικία του συστήματος σε 3.3-3.89 Gyr.
|
|---|
