| Περίληψη: | Στην εργασία αυτή, ένα τυπικό σύστημα επαφής BO Ari παρατηρείται και αναλύεται με νέα BVRcIc διαφορική φωτομετρία με παρατηρήσεις του 2014 από το αστεροσκοπείο Μυθωδία του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η εργασία οργανώνεται σε έξι κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο περιγράφει προγενέστερες πληροφορίες που παρέχονται από δημοσιευμένες εργασίες και νεότερες από βάσεις δεδομένων, ενώ το δεύτερο κεφάλαιο περιγράφει τις παρατηρήσεις και τη διαδικασία βαθμονόμησης, επεξεργασίας και ανάλυσης των παρατηρήσεων. Μέσω των φωτομετρικών καμπυλών σε κάθε φίλτρο και για κάθε νύχτα παρατήρησης, συζητούνται τα αποτελέσματα της φωτομετρίας.Οι καμπύλες φωτός μετατράπηκαν σε φασικές καμπύλες με χρήση της εξαχθείσας νέας τροχιακής περιόδου από τους παρατηρούμενους χρόνους ελαχίστων.
Μία σύντομη περιγραφή του πακέτου λογισμικού PHOEBE, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τη μοντελοποίηση του συστήματος, περιλαμβάνεται στο τρίτο κεφάλαιο μαζί με τη συζήτηση των αρχικών παραμέτρων. Οι απόλυτες παράμετροι υπολογίζονται μέσω θεμελιωδών αστροφυσικών σχέσεων και θεωρητικών μοντέλων για τη δομή των αστέρων κύριας ακολουθίας. Η μοντελοποίηση των φωτομετρικών καμπυλών που βασίστηκε στο φασματοσκοπικό λόγο μαζών των Gürol et al. (2015), M2/M1=0.19024, δείχνει ότι και οι δύο υποκατηγορίες συστημάτων επαφής Α και W είναι πιθανές (T2/T1≈1.00190) συμπεριλαμβανομένων των σφαλμάτων. Επιχειρήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη σχέση μάζας-ακτίνας που εξήχθησε αποκλειστικά από την ανάλυση των καμπύλων φωτός, η οποία είναι ισοδύναμη με τη μέση πυκνότητα. Με τη σχεδόν ολοκληρωμένη βάση αστρικών παραμέτρων που παρέχεται από το PARSEC, προσδιορίστηκαν προσεγγιστικές τιμές μαζών και ακτινών (M1=(1.04±0.05)Mʘ και R1=(1.15±0.03)Rʘ). Βρέθηκε ότι η πυκνότητα και η θερμοκρασία μπορούν να προσδιορίσουν τις απόλυτες παραμέτρους για το μεγαλύτερης μάζας αστέρα ικανοποιητικά, αλλά όχι για το μικρότερης μάζας.
Η τροχιακή περίοδος του συστήματος συζητήθηκε στο τέταρτο κεφάλαιο χρησιμοποιώντας το διάγραμμα O-C από τους χρόνους ελαχίστων που συλλέχθηκαν την περίοδο 1999-2018. Θεωρείται ότι οι χρόνοι ελαχίστων αντιπροσωπεύουν μακροπρόθεσμη μείωση στην τροχιακή περίοδο (dP/dt=(-2.531±0.201)×10^(-7)days/yr) που μπορεί να ερμηνευθεί με μεταφορά μάζας μεταξύ των αστέρων-μελών.
Το πέμπτο κεφάλαιο περιγράφει την κυρίαρχη θεωρία σχετικά με τα συστήματα επαφής (Stępień, 2006) και μελετά την εξέλιξη του συστήματος BO Ari υπολογίζοντας τις αρχικές μάζες των προγεννητόρων. Τέλος, στο τελευταίο κεφάλαιο συνοψίζουμε και συζητάμε τα αποτελέσματα που προέκυψαν σε σύγκριση με προγενέστερες μελέτες και προτείνουμε ανοιχτά θέματα προς μελλοντική αναζήτηση.
|
|---|
