Φωτομετρικές παρατηρήσεις και προσδιορισμός τροχιακών παραμέτρων νέου συστήματος W UMa με ολική έκλειψη στον αστερισμό του Δράκοντα

• Κύριος συγγραφέας: Μανθοπούλου, Ελένη-Ευαγγελία
• Άλλοι συγγραφείς: Χριστοπούλου, Παναγιώτα-Ελευθερία
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2019
• Θέματα: Διπλά εκλειπτικά συστήματα; Αστέρες; Φωτομετρία; Ολική έκλειψη; Eclipsing binaries; Stars; Photometry; CCD; W UMa; 523.844 4

Τα διπλά εκλειπτικά συστήματα αστέρων σε επαφή, αποτελούν σημαντικά εργαλεία στην Αστροφυσική, στην προσπάθεια να κατανοηθούν τα στάδια της εξέλιξής τους που συνδέονται με την απώλεια μάζας και τροχιακής στροφορμής, με την συγχώνευση και σύντηξη των αστέρων κλπ. Η μοντελοποίηση των διπλών εκλειπτικών συστημάτων παρέχει ποικίλες χρήσιμες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων και των περιορισμών σχετικά με την κατανομή της μάζας στους αστέρες-μέλη και στις σχέσεις μάζας-ακτίνας-φωτεινότητας. Επιπλέον, τα διπλά εκλειπτικά συστήματα χρησιμοποιούνται συχνά ως μέσα δοκιμής πολυάριθμων θεωριών σχετικά με τον σχηματισμό των αστέρων, την αστρική δομή και δυναμική. Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η χρήση των διπλών συστημάτων για την μέτρηση αποστάσεων (Stebbing 1910; Paczynski 1997) και την ανίχνευση τρίτων σωμάτων μέσω της μεταβολής των χρόνων ελαχίστων φωτός (minima timing variation). Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζεται η φωτομετρική μελέτη του διπλού εκλειπτικού συστήματος αστέρων σε επαφή NSVS 2827877, με περίοδο 0.32932591 days. Οι φωτομετρικές παρατηρήσεις του αντικειμένου έγιναν στο αστεροσκοπείο Μυθωδία του Πανεπιστημίου Πατρών, με την χρήση τηλεσκοπίου 10 ιντσών, κατά την διάρκεια 5 νυχτών τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2014. Για πρώτη φορά δημοσιεύονται, ολοκληρωμένες καμπύλες φωτός στα φίλτρα V, Rc και Ic για το αντικείμενο NSVS 2827877, στις οποίες εμφανίζεται ολική έκλειψη κατά το πρωτεύον ελάχιστο. Ποικίλες μελέτες υποστηρίζουν ότι ο φωτομετρικός λόγος μαζών ενός συστήματος είναι εξίσου αξιόπιστος όσο και ο φασματοσκοπικός, στην περίπτωση διπλών εκλειπτικών συστημάτων σε επαφή με ολικές εκλείψεις (Terrell & Wilson (2005), Hambalek & Pribulla (2013) και Senavci et al (2016)). Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, πραγματοποιείται μοντελοποίηση του συστήματος με την βοήθεια του λογισμικού PHOEBE, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στην μελέτη των διπλών συστημάτων. Το καταλληλότερο μοντέλο για το σύστημα NSVS 2827877, αντιστοιχεί σε λόγο μαζών q = 3.71, το οποίο θεωρείται αξιόπιστο δεδομένο ότι η ολική έκλειψη πραγματοποιείται κατά το πρωτεύον ελάχιστο, γεγονός που οδηγεί σε κλίση συστήματος στις 79.67°. Το σύστημα βρίσκεται σε στενή επαφή με παράγοντα πλήρωσης f = 11.5% και οι δύο αστέρες-μέλη έχουν σχεδόν ίσες θερμοκρασίες (ΔΤ = 170Κ). Κατά το πρωτεύον ελάχιστο υφίσταται έκλειψη ο αστέρας με την μικρότερη μάζα, γι’αυτό το σύστημα μπορεί να ταξινομηθεί ως W UMa τύπου W σύμφωνα με τον Binnendijk, 1965. Όπως συμβαίνει σε πολλά συστήματα τύπου W, ο θερμότερος και μικρότερης μάζας αστέρας είναι διογκωμένος και χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη φωτεινότητα, σε σχέση με έναν αστέρα κύριας ακολουθίας με την ίδια μάζα. Οι απόλυτες παράμετροι του συστήματος υπολογίζονται και παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Γίνεται σύγκριση των τροχιακών και αστρικών παραμέτρων του NSVS 2827877 με ένα δείγμα W UMa συστημάτων από καταλόγους, με λόγους μαζών από φωτομετρικά και φασματοσκοπικά δεδομένα. Γίνεται κατασκευή των διαγραμμάτων M-L, Μ-R, για κάθε αστέρα-μέλος του συστήματος, στα οποία φαίνεται ότι τα αποτελέσματά μας είναι σε καλή συμφωνία με τις αντίστοιχες παραμέτρους διπλών εκλειπτικών συστημάτων W UΜa τύπου W. Τέλος, χρησιμοποιώντας τους 9 νέους χρόνους ελαχίστου φωτός από τις φωτομετρικές παρατηρήσεις στο Αστεροσκοπείο Μυθωδία, 24 που υπολογίστηκαν από το NSVS, ASAS και SuperWASP με την χρήση του μοντέλου που βρέθηκε στην παρούσα εργασία και ορισμένους από την βιβλιογραφία, κατασκευάζεται το διάγραμμα Ο-C για το σύστημα NSVS 2827877 και προσδιορίζεται η περίοδος του.