| Περίληψη: | Τα τελευταία χρόνια επιστήμονες από όλο τον κόσμο έχουν αναφερθεί στη σημασία της συναισθηματικής νοημοσύνης (ΣΝ) στην επίτευξη προσωπικών και συλλογικών στόχων. Οι αποκτηθείσες, μέσω της εκπαίδευσης, δεξιότητες δεν αποτελούν πλέον την απόλυτη εγγύηση για την εξέλιξη των ατόμων και είναι λιγότερο σημαντικές από τη βασική ικανότητα του να μαθαίνει κανείς μέσα στη δουλειά. Η Συναισθηματική Νοημοσύνη, ως έννοια, περιλαμβάνει ένα σύνολο ικανοτήτων και δεξιοτήτων που επιτρέπουν στο άτομο να αναγνωρίζει, να κατανοεί και να χειρίζεται αποτελεσματικά τα δικά του συναισθήματα και τα συναισθήματα των άλλων, με σκοπό την προσωπική και κοινωνική του ανάπτυξη.
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να προσεγγίσει την έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης και να καταδείξει το ρόλο που αυτή διαδραματίζει στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα σκοπός της έρευνας είναι η εύρεση και ανάδειξη των στοιχείων της συναισθηματικής νοημοσύνης των ηγετών (Διευθυντών/Προϊσταμένων) στο χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο τρόπος διοίκησης βάσει των στοιχείων συναισθηματικής νοημοσύνης που διαθέτουν, ο βαθμός καλλιέργειας των συγκεκριμένων στοιχείων στις υπηρεσίες της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και τα οφέλη της στο συγκεκριμένο χώρο, τόσο για τους εργαζόμενους ατομικά κατά την άσκηση των καθηκόντων τους σε καθημερινή βάση, όσο και για το ίδια τα Πανεπιστήμια ως σύνολο, λόγω της αύξησης της αποτελεσματικότητας των υπαλλήλων, που αυτή συνεπάγεται.
Ως μελέτη περίπτωσης επιλέχθηκε η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Πανεπιστήμια και Α.Τ.Ε.Ι., καθώς σχετίζονται άμεσα με τις εκπαιδευτικές δομές και λειτουργίες, εφόσον αποτελούν φορείς στελεχωμένους από εργατικό δυναμικό με αρκετά υψηλού επιπέδου κατάρτιση, οι οποίοι εκτιμάται ότι θα πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τις νέες προσεγγίσεις στη διοίκηση οργανισμών και στην εφαρμογή καινοτόμων θεωριών.
Το δείγμα της εν λόγω έρευνας αποτελούταν από διακόσιους πενήντα (250) υπαλλήλους, οι οποίοι υπηρετούν σε τρία δημόσια Πανεπιστήμια (Πανεπιστήμιο Πατρών και Πελοποννήσου, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) και σε ένα Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών). Για την εκπόνηση της παρούσας εργασίας επιλέχτηκε ως εργαλείο έρευνας η ποσοτική μέθοδος. Η έρευνα διεξήχθη με τη βοήθεια ερωτηματολογίου, το οποίο σχεδιάστηκε προκειμένου να εξυπηρετήσει το σκοπό της έρευνας. Από τα ευρήματα προέκυψε ότι τα ηγετικά στελέχη στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση διαθέτουν εκείνα τα στοιχεία της συναισθηματικής νοημοσύνης που επικεντρώνονται κυρίως στη Διαχείριση Συναισθημάτων του Εαυτού, ενώ σε ότι αφορά τον τρόπο που η συναισθηματική νοημοσύνη των ηγετικών στελεχών συντελεί στην ανάπτυξη της διοίκησης τα αποτελέσματα δείχνουν ότι συμβάλει περισσότερο στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων. Σε ότι αφορά τις ηγετικές ικανότητες του στυλ ηγεσίας στο συγκεκριμένο χώρο, σύμφωνα με ανάλυση που έγινε βασισμένη στους Brauckmann & Pashiardis (2011) είναι το δομικό στυλ, ενώ με βάση τα στυλ ηγεσίας του Goleman (2004) είναι το ανθρωπιστικό. Αναφορικά με το βαθμό καλλιέργειας στις επιμέρους υπηρεσίες της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης των κατάλληλων συνθηκών για την ανάπτυξη συναισθηματικά ευφυών οργανισμών, τα ηγετικά στελέχη έχουν βαθιά επίγνωση των δυνατών και αδύνατων σημείων της υπηρεσίας. Όσον αφορά τα οφέλη στον εν λόγω εργασιακό χώρο από τη δημιουργία συναισθηματικά ευφυών οργανισμών το σημαντικότερο όφελος είναι η μείωση του εργασιακού άγχους και της εξουθένωσης από την εργασία.
|
|---|
