| Περίληψη: | Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών το μέγεθος και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων προγραμματισμού πτήσεων και πληρωμάτων, στην αεροπορική βιομηχανία, έχουν αυξηθεί και οι αεροπορικές εταιρείες επενδύουν στην εύρεση αυτοματοποιημένων μαθηματικών διαδικασιών ως πρακτική αναγκαιότητα για την επίλυση των εν λόγω προβλημάτων. Είναι γεγονός ότι ο κλάδος των αερογραμμών αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα προγραμματισμού σε σχέση με τις υπόλοιπες βιομηχανίες καθώς το πρόβλημα προγραμματισμού του πληρώματος περιλαμβάνει τη βέλτιστη κατανομή των πληρωμάτων στις πτήσεις με κύριο σκοπό την ελαχιστοποίηση του κόστους.
Ο προγραμματισμός του πληρώματος (Crew Scheduling), δηλαδή η κατασκευή χρονοδιαγραμμάτων εργασίας για τα μέλη του πληρώματος, συχνά δεν είναι ένα τετριμμένο καθήκον, αλλά ένα περίπλοκο παζλ. Το έργο είναι περίπλοκο με κανόνες, περιορισμούς και προτιμήσεις. Ως εκ τούτου, μη αυτόματες λύσεις καθώς και λύσεις από τα τυποποιημένα πακέτα λογισμικού δεν είναι πάντα επαρκείς σε σχέση με την ποιότητα και το χρόνο λύσης. Βελτίωση της συνολικής ποιότητας επίλυσης καθώς και ο χρόνος λύσης μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για πολλούς οργανισμούς – αεροπορικές εταιρίες. Τα πεδία των δραστηριοτήτων έρευνας και βελτιστοποίησης των λύσεων, ασχολούνται όχι μόνο με τη μαθηματική μοντελοποίηση προβλημάτων προγραμματισμού αλλά και με την ανάπτυξη εξειδικευμένων μεθόδων λύσης για αυτές μαθηματικά μοντέλα (πχ Γενετικοί κι Ευρετικοί Αλγόριθμοι).
Η παρούσα Διπλωματική Εργασία (Δ.Ε) αποτελείται από δύο μέρη. Στο Πρώτο Μέρος, το οποίο αποτελεί το θεωρητικό μέρος της Δ.Ε, περιγράφεται η φύση του προβλήματος προγραμματισμού στην αεροπορική βιομηχανία, δίνονται και αναλύονται ορισμοί για την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος και παρουσιάζονται τρόποι επίλυσής του. Αναλύεται σε θεωρητικό επίπεδο το πρόβλημα δημιουργίας ζεύξεων πληρωμάτων καθώς και το πρόβλημα εκχώρησης πληρωμάτων. Τέλος, για την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος παρουσιάζεται ένα παράδειγμα προγραμματισμού πτήσεων σε μια αεροπορική εταιρία. Στο Δεύτερο Μέρος, το οποίο αποτελεί το πρακτικό μέρος της Δ.Ε, παρουσιάζεται η επίλυση των μαθηματικών μοντέλων του προβλήματος το οποίο έχει αναπτυχθεί από το συγγραφέα και η εφαρμογή του σε ένα πακέτο δεδομένων. Τέλος, η Διπλωματική Εργασία κλείνει με την παρουσίαση των γενικών συμπερασμάτων της μελέτης και προτάσεις για μελλοντική μελέτη.
Για την εκπόνηση της Διπλωματικής Εργασίας (Δ.Ε) χρησιμοποιήθηκαν Πρωτογενείς πηγές πληροφόρησης (primary sources), όπως πανεπιστημιακά βιβλία, περιοδικά κι επιστημονικές έρευνες καθώς και Δευτερογενείς πηγές πληροφόρησης (secondary sources), όπως το Διαδίκτυο κι άρθρα από εφημερίδες. Στο τέλος της εργασίας παρουσιάζονται αναλυτικά οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σύμφωνα με το σύστημα βιβλιογραφικών αναφορών Harvard.
|
|---|
