Ανάπτυξη in vitro συστημάτων καλλιεργειών δενδριτικών κυττάρων για την αντιγονοπαρουσίαση τεχνητών αντιγόνων σε Τ κύτταρα ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας με απώτερο σκοπό τη δημιουργία θεραπευτικών εμβολίων.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ή πολλαπλή σκλήρυνση, ΠΣ) είναι μια αυτοάνοση νόσος που προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και o παθογενετικός μηχανισμός της ενορχηστρώνεται κυρίως από αυτοαντιδρώντα Τ και Β κύτταρα τα οποία έχουν ξεφύγει από την επιτήρηση του μηχανισμού της ανοσολογικής ανοχής. Η επαγ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Ρόδη, Μαρία
Άλλοι συγγραφείς: Μουζάκη, Αθανασία
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/12759
Περιγραφή
Περίληψη:Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ή πολλαπλή σκλήρυνση, ΠΣ) είναι μια αυτοάνοση νόσος που προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και o παθογενετικός μηχανισμός της ενορχηστρώνεται κυρίως από αυτοαντιδρώντα Τ και Β κύτταρα τα οποία έχουν ξεφύγει από την επιτήρηση του μηχανισμού της ανοσολογικής ανοχής. Η επαγωγή της ανοχής μέσω δενδριτικών κυττάρων (DCs) είναι μία νέα στρατηγική για τη θεραπεία της. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας ήταν η δημιουργία και η μελέτη ενός συστήματος αντιγονοπαρουσίασης του πεπτιδίου MOG35-55 συζευγμένο με μαννάνη από ανοσοανεκτικά δενδριτικά κύτταρα (tolDCs), τα οποία παρουσιάζουν το πεπτίδιο και επάγουν την ανοχή των Τ κύτταρων. Στο πειραματικό πρωτόκολλο που αναπτύξαμε, απομονώθηκαν περιφερικά μονοπύρηνα κύτταρα του αίματος (PBMCs), από υγιείς δότες και ασθενείς με RR-MS, και τα οποία διαφοροποιήθηκαν σε διάφορους τύπους DCs υπό την επίδραση IL-4 και GM-CSF, παρουσία δεξαμεθαζόνης(DEXA) ή βιταμίνης D3(VitD3) ή και των δύο. Την 6η ημέρα της καλλιέργειας τους τα DCs «φορτώθηκαν» με το πεπτίδιο ή τη μαννάνη και έλαβαν το σήμα ωρίμανσής τους μέσω του LPS. Την 8η ημέρα συνκαλλιεργήθηκαν με αυτόλογα PBMCs παρουσία IL-2 για 3 ή 4 κύκλους αντιγονοπαρουσίασης. Ο φαινότυπος των DCs και των T-κυτταρικών πληθυσμών προσδιορίστηκε με κυτταρομετρία ροής. Τα κυτταροκινικά προφίλ των DC και των Τ-κυττάρων αποτελούμενα από τις κυτταροκίνες: IL-1β/IL-2/IL-4/IL-6/IL-8/IL-10/IL-12p70/IL-17A/TNF-α/IFN-γ, μετρήθηκαν με Cytometric Bead Array και ο TGF-β1 με ELISA. Η μελέτη και η ανάλυση των DCs την 8η ημέρα της καλλιέργειάς τους έδειξε ότι η χαμηλότερη επιφανειακή έκφραση των μορίων CD80 και CD86 και η μεγαλύτερη παραγωγή IL-10 από τα tolDCs σε σύγκριση με τα ώριμα DCs μας επιτρέπει το σαφή φαινοτυπικό και λειτουργικό διαχωρισμό μεταξύ ώριμων και ανοσοανεκτικών DCs. Οι συνκαλλιέργειες των PBMCs με τα διάφορα είδη DCs, μετά από 3 ή 4 κύκλους αντιγονοπαρουσίασης, προήγαγαν τη δημιουργία μνήμης στα CD4 και όχι στα CD8 T κύτταρα. Από τον προσδιορισμό των επίπεδων ενεργοποίησης των CD4 T κυττάρων παρατηρήθηκε καταστολή της ενεργοποίησής τους στις συνκαλλιέργειες με τα tolDCs που αντιγονοπαρουσίασαν το πεπτίδιο. Παράλληλα, παρατηρήσαμε αύξηση των ποσοστών των εξαντλημένων CD4+PD-1+ και των ρυθμιστικών CD4+CD25highFoxP3+ Τ κυττάρων και την έκκριση IL-10 ή και TGF-β1. Τα αποτελέσματα μας υποδεικνύουν ότι τα tolDCs που αναπτύξαμε in vitro επάγουν την ανοχή στα Τ κύτταρα και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σαν θεραπευτικό εμβόλιο για την ΠΣ.