| Περίληψη: | Η παρούσα ερευνητική εργασία μελετά τον τρόπο με τον οποίο διαφόρων ειδών σχηματισμοί
του τοπίου και της παράδοσης της Μεσογείου μπορούν, εφόσον αναπαρασταθούν ψηφιακά,
να διερευνηθούν και να επαναπροσδιοριστούν μέσα από τη σύγχρονη Αρχιτεκτονική.
Οι εξελίξεις των τελευταίων 60 ετών, με την ψηφιακή επανάσταση και την εμφάνιση των
πρώτων ψηφιακών εργαλείων σχεδιασμού έθεσαν τις βάσεις για τη σύγχρονη αντίληψη της
αρχιτεκτονικής διαδικασίας και την εξέλιξη της γνώσης. Ο πρώιμος παραμετρικός
σχεδιασμός αποτέλεσε πεδίο έκφρασης πολλών διαφορετικών απόψεων και πρακτικών με
τα μοντέλα του Gaudi και του Otto να θέτουν τις βάσεις για πολλές σχετικές αναζητήσεις και
τη διαμόρφωση μιας νέας πειραματικής διαδικασίας.
Ως πεδίο εφαρμογής της κατακτημένης θεωρητικής γνώσης επιλέγεται ένα εύρος
σχηματισμών που εντοπίζονται στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου το οποίο καλύπτει το
μεσογειακό τοπίο, την παραδοσιακή οικοδομική και τη διακοσμητική τέχνη. Οι σχηματισμοί
αυτοί εμφανίζουν μια επανάληψη συνεπώς μπορούν να αναλυθούν μέσα από μαθηματικές
σχέσεις και να αναπαρασταθούν ψηφιακά με τη βοήθεια παραμετρικών μοντέλων. Μέσα από
τις επαναλήψεις, τις αναλογίες, τα συστήματα και τα δίκτυα, πραγματοποιούνται μέσω
παραδειγμάτων κάποιοι συσχετισμοί μορφών και δομών που θέτουν τις βάσεις για περεταίρω
έρευνα και μελλοντικούς προβληματισμούς.
Ο παραμετρικός σχεδιασμός προσεγγίζεται πολυπλεύρως με τις σύγχρονες εφαρμογές του
να επιχειρούν να αποδώσουν στοιχεία της μεσογειακής αρχιτεκτονικής παράδοσης με έναν
νέο τρόπο.
|
|---|
