Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος
Στην Ελλάδα του σήμερα, μετά την κρίση, σε μια εποχή περιορισμένων οικονομικών πόρων και σε ένα επιβαρυμένο από την ανοικοδόμηση τοπίο, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε την αρχιτεκτονική της τουριστικής κατοίκησης. Η έρευνα αυτή, αναζητά την ‘ουσία του κατοικείν’ μέσω μιας αρχιτεκτονικής η οποία κα...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/12838 |
| id |
nemertes-10889-12838 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| spelling |
nemertes-10889-128382022-09-05T20:15:30Z Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος Tourism inhabitation : seeking the minimum trace Παπαδοπούλου, Δάφνη - Χριστίνα Αίσωπος, Γιάννης Πανέτσος, Γεώργιος Δραγώνας, Πάνος Δήμητρα, Κατσώτα Papadopoulou, Daphne - Christina Τουρισμός Τουριστική κατοίκηση Μεσόγειος Ελάχιστη δομή Καλύβες Tourism Tourism inhabitation Mediterranean Minimum structure Landscape Cabins Στην Ελλάδα του σήμερα, μετά την κρίση, σε μια εποχή περιορισμένων οικονομικών πόρων και σε ένα επιβαρυμένο από την ανοικοδόμηση τοπίο, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε την αρχιτεκτονική της τουριστικής κατοίκησης. Η έρευνα αυτή, αναζητά την ‘ουσία του κατοικείν’ μέσω μιας αρχιτεκτονικής η οποία κατευθύνεται στο ‘ελάχιστο’, στο ανεπιτήδευτο, στο ασκητικό. Αρχικά, διερευνάται η πνευματική αναζήτηση του ανθρώπου για το ‘λιγότερο’ μέσα από πράξεις ασκητισμού, από την επιστροφή του στη φύση μέσω της εξοχικής κατοικίας, αλλά και από την αμφισβήτηση των «συνθηκών άνεσης» που παρέχουν οι συμβατικοί όροι διαβίωσης. Στη συνέχεια, εξετάζονται συνθήκες ‘ελάχιστης’ κατοίκησης, όπως η κατοίκηση του ‘άκτιστου’ – δηλαδή της ίδιας της γης χωρίς να μεσολαβεί η αρχιτεκτονική -, η κατοίκηση της καλύβας – όχι ως μια νοσταλγική εικόνα, αλλά ως μια εκδοχή εφήμερης πρωταρχικής διαβίωσης απαλλαγμένης από ανέσεις-, αλλά και η κατοίκηση υφιστάμενων μεταβιομηχανικών αντικειμένων, ως πράξη ανακύκλωσης του ‘αποθέματος’, η οποία ενδέχεται να προσφέρει μια μη αναμενόμενη τουριστική εμπειρία. Ο σύγχρονος τουρίστας ταξιδεύει στην Ελλάδα αναμένοντας να επιστρέψει στον παγκόσμιο αυτό τόπο καταγωγής και να συναντήσει την αυθεντική ιδιοσυστασία του ‘ελληνικού’ που έχει στο νου, η οποία ωστόσο βρίσκεται κρυμμένη κάτω από βαριές τουριστικές υποδομές, μέσα σε ένα ανακατασκευασμένο τοπίο. Η νέα αυτή αρχιτεκτονική με το ‘ελάχιστο ίχνος’, θα μπορούσε ίσως να προσδώσει πνευματική αξία στην τουριστική κατοίκηση, να νοηματοδοτήσει την έννοια του παραθερισμού, αλλά και να δημιουργήσει αυτή την ‘αυθεντική’ εμπειρία του ‘ειδυλλιακού’ ελληνικού τόπου: ο τουρίστας θα κατοικεί τη φύση, απολαμβάνοντας το φυσικό κάλλος και τις ιδανικές συνθήκες του ελληνικού τοπίου, σε ένα ενδοσκοπικό ταξίδι καταγωγής και αυτογνωσίας. In contemporary Greece, during the post-crisis era, an era of limited financial resources, and in an urbanized countryside, we need to reconsider the architecture of tourism inhabitation. This research, focuses on the pursuit of the fundamental meaning of ‘dwelling’, through an architecture which is directed towards the ‘less’, the raw and the ascetic. The research paper starts with the spiritual pursuit of ‘less’; it examines asceticism, the return to nature through the creation of the country house, as well as the critical approach towards “conditions of comfort” which are provided by conventional living conditions. Further on, examples of ‘minimum’ living are examined, such as dwelling in the ‘unbuilt’ – dwelling in earth without the mediation of architecture -, dwelling in the cabin – the cabin is treated as a fundamental shelter free of comforts - and finally, dwelling in existing post-industrial objects, an act of recycling the available ‘building stock’, which can offer an unexpected experience. The contemporary tourist travels to Greece in order to ‘return’ to this universal place of origin, expecting to find the authentic ‘hellenicity’ he has in mind, which is, however, hidden under large-scale tourism infrastructure and in a remade landscape. Possibly, this new kind of architecture with the minimum environmental footprint, could endow tourism inhabitation with spiritual significance, as well as create the ‘authentic’ experience of the ‘idyllic’ Greek land: the tourist will dwell in nature, enjoying the exquisite natural beauty and the ideal conditions of the Greek landscape, in an introspective journey of origin and self-discovery. 2019-11-03T15:02:08Z 2019-11-03T15:02:08Z 2019-01-25 Thesis http://hdl.handle.net/10889/12838 gr 0 application/pdf |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Τουρισμός Τουριστική κατοίκηση Μεσόγειος Ελάχιστη δομή Καλύβες Tourism Tourism inhabitation Mediterranean Minimum structure Landscape Cabins |
| spellingShingle |
Τουρισμός Τουριστική κατοίκηση Μεσόγειος Ελάχιστη δομή Καλύβες Tourism Tourism inhabitation Mediterranean Minimum structure Landscape Cabins Παπαδοπούλου, Δάφνη - Χριστίνα Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| description |
Στην Ελλάδα του σήμερα, μετά την κρίση, σε μια εποχή περιορισμένων οικονομικών πόρων και σε ένα επιβαρυμένο από την ανοικοδόμηση τοπίο, καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε την αρχιτεκτονική της τουριστικής κατοίκησης. Η έρευνα αυτή, αναζητά την ‘ουσία του κατοικείν’ μέσω μιας αρχιτεκτονικής η οποία κατευθύνεται στο ‘ελάχιστο’, στο ανεπιτήδευτο, στο ασκητικό. Αρχικά, διερευνάται η πνευματική αναζήτηση του ανθρώπου για το ‘λιγότερο’ μέσα από πράξεις ασκητισμού, από την επιστροφή του στη φύση μέσω της εξοχικής κατοικίας, αλλά και από την αμφισβήτηση των «συνθηκών άνεσης» που παρέχουν οι συμβατικοί όροι διαβίωσης. Στη συνέχεια, εξετάζονται συνθήκες ‘ελάχιστης’ κατοίκησης, όπως η κατοίκηση του ‘άκτιστου’ – δηλαδή της ίδιας της γης χωρίς να μεσολαβεί η αρχιτεκτονική -, η κατοίκηση της καλύβας – όχι ως μια νοσταλγική εικόνα, αλλά ως μια εκδοχή εφήμερης πρωταρχικής διαβίωσης απαλλαγμένης από ανέσεις-, αλλά και η κατοίκηση υφιστάμενων μεταβιομηχανικών αντικειμένων, ως πράξη ανακύκλωσης του ‘αποθέματος’, η οποία ενδέχεται να προσφέρει μια μη αναμενόμενη τουριστική εμπειρία. Ο σύγχρονος τουρίστας ταξιδεύει στην Ελλάδα αναμένοντας να επιστρέψει στον παγκόσμιο αυτό τόπο καταγωγής και να συναντήσει την αυθεντική ιδιοσυστασία του ‘ελληνικού’ που έχει στο νου, η οποία ωστόσο βρίσκεται κρυμμένη κάτω από βαριές τουριστικές υποδομές, μέσα σε ένα ανακατασκευασμένο τοπίο. Η νέα αυτή αρχιτεκτονική με το ‘ελάχιστο ίχνος’, θα μπορούσε ίσως να προσδώσει πνευματική αξία στην τουριστική κατοίκηση, να νοηματοδοτήσει την έννοια του παραθερισμού, αλλά και να δημιουργήσει αυτή την ‘αυθεντική’ εμπειρία του ‘ειδυλλιακού’ ελληνικού τόπου: ο τουρίστας θα κατοικεί τη φύση, απολαμβάνοντας το φυσικό κάλλος και τις ιδανικές συνθήκες του ελληνικού τοπίου, σε ένα ενδοσκοπικό ταξίδι καταγωγής και αυτογνωσίας. |
| author2 |
Αίσωπος, Γιάννης |
| author_facet |
Αίσωπος, Γιάννης Παπαδοπούλου, Δάφνη - Χριστίνα |
| format |
Thesis |
| author |
Παπαδοπούλου, Δάφνη - Χριστίνα |
| author_sort |
Παπαδοπούλου, Δάφνη - Χριστίνα |
| title |
Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| title_short |
Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| title_full |
Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| title_fullStr |
Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| title_full_unstemmed |
Τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| title_sort |
τουριστική κατοίκηση : αναζητώντας το ελάχιστο ίχνος |
| publishDate |
2019 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/12838 |
| work_keys_str_mv |
AT papadopouloudaphnēchristina touristikēkatoikēsēanazētōntastoelachistoichnos AT papadopouloudaphnēchristina tourisminhabitationseekingtheminimumtrace |
| _version_ |
1771297290154147840 |
