Παράλληλες αναγνώσεις : η πολυκατοικία της Ιταλίας και της Ελλάδας στα χρόνια του μοντερνισμού

Αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας αποτελεί η ανάλυση και η σύγκριση του κτιριακού τύπου της πολυκατοικίας της Ιταλίας και της Ελλάδας. Η έρευνα εστιάζει στον τυπικό όροφο και την δομή των διαμερισμάτων της κάθε πολυκατοικίας που επηρεάστηκε από το κίνημα του μοντερνισμού. Έτσι, συλλέ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Βλαχάκη, Δανάη
Άλλοι συγγραφείς: Ρόδη, Άλκηστις
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/12839
Περιγραφή
Περίληψη:Αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας αποτελεί η ανάλυση και η σύγκριση του κτιριακού τύπου της πολυκατοικίας της Ιταλίας και της Ελλάδας. Η έρευνα εστιάζει στον τυπικό όροφο και την δομή των διαμερισμάτων της κάθε πολυκατοικίας που επηρεάστηκε από το κίνημα του μοντερνισμού. Έτσι, συλλέχθηκαν 17 παραδείγματα ιταλικών πολυκατοικιών, τα οποία ανεγέρθηκαν μεταξύ του 1930 και του 1975, που αναλύονται ως προς την διαρρύθμιση των χώρων, την επιφάνειά τους, την πρόσβαση στον όροφο και την κίνηση του κατοίκου σε αυτόν. Ο κτιριακός τύπος της πολυκατοικίας είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος κατοίκησης τον 20ο αιώνα στην Ιταλία καθώς και στην Ελλάδα. Η απότομη αύξηση του πληθυσμού κυρίως στις πόλεις σε συνδυασμό με την άμεση ανάγκη για στέγαση, είχαν ως αποτέλεσμα την διάδοση της πολυκατοικίας στον ιταλικό και τον ελλαδικό χώρο. Μέσα από την ανάλυση των παραδειγμάτων αλλά και των λόγων που ώθησαν την εξέλιξη της πολυκατοικίας στις δύο χώρες, παρατηρούνται κοινά χαρακτηριστικά στον σχεδιασμό και την δομή των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας των δύο χωρών, όπως επίσης διαφορές κυρίως στον τρόπο φωτισμού και αερισμού των βοηθητικών χώρων, γεγονός που συνδέεται κυρίως με τους διαφορετικούς οικοδομικούς κανόνες. Η Ελλάδα και η Ιταλία είναι δύο χώρες με έντονη μεσογειακή ταυτότητα και αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, καθώς η πολυκατοικία είναι το βασικό μέσο ανάπτυξης των αστικών τους κέντρων. Δύο χώρες με έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ τους όπως είναι γνωστό από την ιστορία, δεν θα μπορούσαν να μην μοιράζονται κοινά στοιχεία και πρότυπα την περίοδο του μοντέρνου κινήματος, με αποτέλεσμα την ομοιότητα του αστικού ιστού τους.