| Περίληψη: | Η παρούσα διατριβή εστιάζει στην περιοχή του βορειοδυτικού και κεντρικού Αιγαίου και συγκεκριμένα στην περιοχή της νότιας Θεσσαλίας καθώς και στα νησιά της Σκιάθου, της Σκύρου και της Άνδρου. Σκοπός της διατριβής είναι να μελετηθεί η πιθανή συσχέτιση και η πλευρική σύνδεση των πετρωμάτων υψηλών πιέσεων που εντοπίζονται στις περιοχές του βορειοδυτικού και κεντρικού Αιγαίου, να περιγραφεί με λεπτομέρεια η παραμορφωτική ιστορία των πετρωμάτων των υπό μελέτη περιοχών και να προταθεί ένα γεωδυναμικό μοντέλο για την εξέλιξη του βορειοδυτικού και κεντρικού Αιγαίου δίνοντας έμφαση στον μηχανισμό εκταφιασμού των πετρωμάτων υψηλών πιέσεων. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων πραγματοποιήθηκε γεωλογική και τεκτονική χαρτογράφηση, λεπτομερής μεσοσκοπική και μικροσκοπική τεκτονική ανάλυση και ανάλυση των μικροδομών κρυστάλλων χαλαζία και ασβεστίτη σε όλες τις περιοχές μελέτης, καθώς και ανάλυση της χημικής σύστασης αμφιβόλων στα πετρώματα υψηλών πιέσεων της νότιας Θεσσαλίας και της βόρειας Άνδρου.
Τα πετρώματα υψηλών πιέσεων που εμφανίζονται στην περιοχή της νότιας Θεσσαλίας και της βόρειας Άνδρου παρουσιάζουν μια κοινή τεκτονο-μεταμορφική ιστορία, η οποία έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του Παλαιοκαίνου-Μειοκαίνου. Ως εκ τούτου, τα πετρώματα αυτά αποτελούν μια ενιαία ενότητα κυανοσχιστόλιθων, η οποία καταλαμβάνει μια ενδιάμεση δομική θέση στις περιοχές της Θεσσαλίας και των Κυκλάδων. Οι κυανοσχιστόλιθοι σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της καταβύθισης προς τα νοτιοδυτικά, μιας ενδοηπειρωτικής λεκάνης που είχε αναπτυχθεί μέσα στην Πελαγονική μικροήπειρο. Ο επακόλουθος συν-ορογενετικός εκταφιασμός των κυανοσχιστόλιθων συνέβη σε ένα συμπιεστικό περιβάλλον μέσω ενός μηχανισμού πλαστικής διαφυγής προς τα (Α)ΒΑ. Τα πετρώματα που εμφανίζονται στην περιοχή της Σκιάθου και της Σκύρου βρίσκονταν στα ανώτερα δομικά επίπεδα της καταβυθιζόμενης πλάκας. Τα πετρώματα αυτά υπέστησαν πλαστική παραμόρφωση και εν συνεχεία εκταφιάστηκαν προς τα (Α)ΒΑ σύγχρονα με τον εκταφιασμό των κυανοσχιστόλιθων. Επιπλέον, οι εκτεταμένες κινήσεις προς τα (Α)ΒΑ που καταγράφηκαν στην περιοχή των Εσωτερικών Ελληνίδων, σε συνδυασμό με τις κινήσεις προς τα Δ(ΝΔ) που σχετίζονται με το σχηματισμό των ενοτήτων των Εξωτερικών Ελληνίδων, φανερώνουν ότι οι Ελληνίδες αποτελούν μια ορογενετική ζώνη διπλής κατεύθυνσης παρά μια μονής κατεύθυνσης ζώνη με σταθερές κινήσεις προς τα (Δ)ΝΔ.
|
|---|
