| Περίληψη: | Οι γλώσσες σήμανσης αποτελούν μεθόδους σχολιασμού και επισήμανσης ενός ηλεκτρονικού εγγράφου. Η έννοια της σήμανσης είναι συνυφασμένη είτε με τον καθορισμό του τρόπου εμφάνισης του ηλεκτρονικού εγγράφου είτε με τον τρόπο σχολιασμού ή ερμηνείας του περιεχομένου του. Τα ονόματα των γλωσσών σήμανσης συνήθως τελειώνουν με τα αρχικά του λεκτικού «Γλώσσα Σήμανσης» (Markup Language - ML). Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση της εξελικτικής πορείας και η ανάλυση των δημοφιλέστερων Γλωσσών Σήμανσης που έχουν καθιερωθεί στο χώρο της Πληροφορικής, όπως η «Γλώσσα Σήμανσης Υπερκειμένου» (Hypertext Markup Language – HTML), η “Επεκτάσιμη Γλώσσα Σήμανσης Υπερκειμένου» (eXtensible Hypertext Markup Language – XHTML), η «Επεκτάσιμη Γλώσσα Σήμανσης» (eXtensible Markup Language - XML) και η «Γλώσσα Γενικής Σήμανσης Αναφοράς» (Standard Generalized Markup Language – SGML). Επιπλέον, η εργασία ερευνά την ανάπτυξη νέων ειδικών Γλωσσών Σήμανσης, για τις ανάγκες διαφόρων επιστημονικών τομέων όπως τα τα μαθηματικά, η βιολογία, η τεχνολογία κλπ.
Από αυτές τις γλώσσες η HTML αποτελεί την πιο γνωστή γλώσσα σήμανσης και θεωρείται η πιο εύκολη στην εκμάθηση. Ωστόσο, διαθέτει ένα περιορισμένο αριθμό βασικών ετικετών, σε αντίθεση με την XML, η οποία όπως υποδηλώνει το όνομά της, διαθέτει τη δυνατότητα επέκτασης, ένα χαρακτηριστικό που μεταφράζεται ότι μπορεί ο καθένας να την προσαρμόσει σε σχέση με τις δικές του ανάγκες.
|
|---|
