Η αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων στη σήψη

H ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων αποτελεί τυπικό εύρημα σε ασθενείς με σήψη. Τα αιμοπετάλια προάγουν την διέγερση του ανοσοποιητικών κυττάρων, παράγουν ανοσοτροποιητικούς παράγοντες, ενώ η προσκόλληση τους στο ενδοθήλιο μπορεί να οδηγήσει σε παρεμπόδιση της μικροκυκλοφορίας και σ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Θεοδωράκη, Σπυριδούλα
Άλλοι συγγραφείς: Ακινόσογλου, Καρολίνα
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/12999
Περιγραφή
Περίληψη:H ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων αποτελεί τυπικό εύρημα σε ασθενείς με σήψη. Τα αιμοπετάλια προάγουν την διέγερση του ανοσοποιητικών κυττάρων, παράγουν ανοσοτροποιητικούς παράγοντες, ενώ η προσκόλληση τους στο ενδοθήλιο μπορεί να οδηγήσει σε παρεμπόδιση της μικροκυκλοφορίας και σε δυσλειτουργία πολλαπλών οργάνων. Ωστόσο, τα πειραματικά ευρήματα για την αντιδραστικότητα των αιμοπετάλιων (PR) είναι αντιφατικά και ενδέχεται να ποικίλλουν ανάμεσα στα είδη, στο χρόνο εκτέλεσης της μελέτης, τη θέση των αιμοπεταλίων στην κυκλοφορία και την παθογένεση της σήψης. Η αυξημένη αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων κατά τη διάρκεια θεραπείας (HPR ή HTPR) με κλοπιδογρέλη, δείχνει ενεργότητα των P2Y₁₂ υποδοχέων, παρά την ταυτόχρονη φαρμακευτική αναστολή τους. Οι ασθενείς αυτοι εμφανίζουν αυξημένη επίπτωση θρομβωτικών/ ισχαιμικών επεισοδίων συμπεριλαμβανομένης και της θρόμβωσης του stent. Από την άλλη πλευρά, πρόσφατα δεδομένα έχουν συσχετίσει τη σήψη με ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς που εισάγονται με βακτηριαιμία ή αναπνευστική λοίμωξη. ΣΚΟΠΟΣ: Πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης αυτής αποτελεί η αξιολόγηση της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων στα διάφορα στάδια της σήψης. Δευτερογενή καταληκτικά σημεία αποτελούν η εκτίμηση της προγνωστική αξίας της PR, η διερεύνηση της υποκείμενης φλεγμονώδους αντίδρασης και η εκτίμηση της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων (PR)( μεσολαβούμενης από τον P2Y₁₂ υποδοχέα) κατά τη διάρκεια της σήψης και της ανάρρωσης σε ασθενείς υπό κλοπιδογρέλη. ΜΕΘΟΔΟΙ: Ασθενείς που προσήλθαν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και εμφάνιζαν σημεία συστηματικής φλεγμονής στα πλαίσια λοίμωξης, κατετάγησαν σε ομάδες: μη επιπλακείσας λοίμωξης, σήψης και σοβαρης σήψης/σηπτικής καταπληξίας. Μια ομάδα από υγιείς εθελοντές χρησιμοποιήθηκε ως ομάδα ελέγχου. Η αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων μετρήθηκε σε μονάδες P2Y ₁₂ Reaction Units, εξεταζοντας τον υποδοχεα P2Y₁₂, κάνοντας χρήση της μεθόδου VerifyNow παράλληλα με μέτρηση επιπέδων σημαντικών φλεγμονωδών δεικτών και παραμέτρων ολικού αίματος, ενώ αξιολογήθηκε η προγνωστική αξία της PR. Επιπλέον, στη μελέτη εισήχθησαν ασθενείς που παρουσιάζουν σημεία / συμπτώματα σήψης , και λαμβάνουν ήδη σε δόση συντήρησης κλοπιδογρέλη 75 mg qd για καρδιαγγειακά συμβάματα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Στη μελέτη αυτή συνολικά συμμετείχαν 101 ασθενείς σε διάφορα στάδια της σήψης, 27 υγιείς εθελοντές, και 22 σηπτικοί ασθενείς υπό κλοπιδογρέλη. Η PR αυξάνεται σημαντικά και αναστρέψιμα κατά τη διάρκεια της σήψης σε σύγκριση με τη μη επιπλεγμένη λοίμωξη και τους υγιείς μάρτυρες (244 ± 66,7 έναντι 187,33 ± 60,98, p <0,001 και 192,17 ± 47,51 PRU, p <0,001 αντίστοιχα). Σε σοβαρή σήψη, η PR δεν διέφερε σημαντικά σε σύγκριση με άλλες ομάδες. Το στάδιο της σήψης αντιπροσωπεύει μοναδικά το 15,5% της μεταβλητότητας της αντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων. Η τιμή PRU > 253 έχει ειδικότητα και ευαισθησία 91,2% και 40,8% αντίστοιχα και AUC 0,683 (95% CI 0,595-0,762). Το SOFA score είχε AUC 0.824 (95% CIs 0.747-0.886), ενώ το qSOFA αποκάλυψε μια διακριτή διαφορά: AUC 0.739 (95% CIs 0.654-0.813). Το SOFA σε σύγκριση με το qSOFA είχε καλύτερη διαγνωστική ακρίβεια, ενώ η προσθήκη PRU στα SOFA και qSOFA αύξησε σημαντικά το c-στατιστικό τους (p <0,001), ενώ οι AUC μεταξύ SOFA και qSOFA-PRU δεν διέφεραν σημαντικά (p = 0,4). ]. Σε ασθενείς υπο θεραπεία, HPR παρατηρήθηκε σε 77% και 29% των ασθενών κατά τη σήψη και την ανάρρωση, αντίστοιχα, παρουσιάζοντας σημαντική μείωση των τιμών PRU κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης [μέσος όρος ± SD 240,7 ± 58,3 έναντι 179,5 ± 58,4, 95% CI (-102,7, - 39,76), ρ = 0,0002]. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η αντιδραστικότητα των αιμοπεταλίων αυξάνει σημαντικά και αναστρέψιμα στην σήψη, αλλά όχι στην απλή λοίμωξη ή σοβαρή σήψη σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Η μελέτη μας δείχνει ότι η σήψη μπορεί να ευνοήσει την HPR, η οποία αντιστρέφεται κατά την ανάρρωση. Ενδεχομένως να απαιτείται μεταβολή του αντιαιμοπεταλιακού σχήματος κατά τη διάρκεια της λοίμωξης. Επιπλέον, η γρήγορη και εύκολη αξιολόγηση της PR παρά την κλίνη μπορεί να προσφέρει ισχυρή διακριτική ακρίβεια σε συνδυασμό με σκορ βαρύτητας όπως το qSOFA, στην έγκαιρη διάγνωση σηπτικών ασθενών, πιθανώς πριν φθάσουν σε δυσλειτουργία οργάνων.