| Summary: | Τα λιποσώματα είναι μικροσκοπικά σφαιρικά σωματίδια που αποτελούνται κυρίως από φωσφολιπίδια και χοληστερόλη και χρησιμοποιούνται ως φορείς για τη χορήγηση φαρμάκων.
Για τοπική χορήγηση λιποσωμικών φαρμάκων απαιτείται η ρύθμιση των ρεολογικών ιδιοτήτων τους, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με την ενσωμάτωσή τους σε προσχηματισμένες γέλες ή τη δημιουργία λιποσωμικών γελών. Για την επιτυχή παρασκευή σταθερών λιποσωμικών γελών είναι απαραίτητη η μελέτη της χημικής διασύνδεσης λιποσωμάτων με κατάλληλα πολυμερή τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στον σχηματισμό γελών.
Σε προηγούμενες μελέτες στο εργαστήριό μας είχαν συντεθεί παράγωγα PEG-διθειόλης τα οποία στη συνέχεια είχαν επιτυχώς αντιδράσει μέσω Michael προσθήκης με ομάδες μαλεϊμιδίου ενσωματωμένες σε λιποσώματα ως λιπίδιο-peg-μαλεϊμίδιο. Από την αντίδραση αυτή προέκυψαν λιποσωμικές δομές όπου διαπιστώθηκε ότι υπήρχε διασύνδεση των λιποσωμάτων μέσω της peg-διθειόλης, και ανάλογη αυξηση του ιξώδους των διασπορών.
Στην παρούσα εργασία στόχος ήταν να μελετηθεί η ικανότητα των συγκεκριμένων λιποσωμικών διατάξεων ή γελών να επιμηκύνουν την συγκράτηση λιποσωμικών φαρμάκων, σε σύγκριση με τις αρχικές λιποσωμικές διασπορές τους. Παρασκευάσθηκαν διάφορες λιπιδικές συστάσεις των ανωτέρω λιποσωμικών μορφών και μελετήθηκαν: (α) τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά των νέων μορφών (μέγεθος, πολυδιασπορά και ζ-δυναμικό), (β) η ακεραιότητά τους κατά την επώαση σε ρυθμιστικό διάλυμα (PBS), καθώς και παρουσία βόειου ορού,(συνθήκες που προσομοιάζουν πιθανή in vivo χορήγηση τους).
Για τη συγκριτική μελέτη ακεραιότητας των νέων λιποσωμικών μορφών έγινε παρασκευή λιποσωμάτων (με και χωρίς [control] λιπίδιο-peg-μαλεϊμίδιο) στα οποία είχε εγκλωβιστεί καλσεΐνη, ακολούθησε αντίδραση των λιποσωμάτων με την peg-διθειόλη και στη συνέχεια έγινε η μελέτη ακεραιότητας των διασυνδεδεμένων λιποσωμικών δομών, με μέτρηση της συγκράτησης της καλσείνης σε αυτά, κατά την επώασή τους στους 37°C (σε PBS και ορό) για διάστημα 72 ωρών. Ελήφθησαν δείγματα σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα και έγινε μέτρηση του φθορισμού της ακόμα εγκλωβισμένης καλσεΐνης (latency). Αρχικά,έγινε προσπάθεια μελέτης της απελευθέρωσης της καλσεΐνης από τις λιποσωμικές δομές χρησιμοποιώντας ημιπερατές μεμβράνες διάλυσης(διαπίδυση ισορροπίας).
Από τα αποτελέσματα των ανωτέρω μελετών προκύπτει ότι η αντίδραση της PEG-διθειόλης με τις ομάδες μαλεϊμιδίου των λιποσωμάτων οδηγεί στο σχηματισμό λιποσωμικών δομών στις οποίες παρατηρείται μικρή αύξηση του μεγέθους των λιποσωμάτων (στην περιοχή των νανοσωματιδίων), ενώ ως προς την λιποσωμική ακεραιότητά οι νέες δομές εμφανίζονται σημαντικά πιο σταθερές, συγκρατώντας την εγκλωβισμένη υδατοδιαλυτή ουσία(καλσεΐνη) για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σε σχέση με τις αρχικές λιποσωμικές διασπορές, ειδικά υπό συνθήκες μεγάλης αραίωσης(που αναμένεται να υπάρχουν μετά από ενδοφλέβια χορήγησή τους).
|
|---|
