Θωράκιση ακτινοδιαγνωστικών θαλάμων

• Κύριος συγγραφέας: Χαραλαμποπούλου, Ελευθερία
• Άλλοι συγγραφείς: Παναγιωτάκης, Γεώργιος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2020
• Θέματα: Θωράκιση; Ακτινοπροστασία; Ιατρική φυσική; Radiation protection; Medical physics

Κύριος στόχος της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας αποτελεί η μελέτη του προβλήματος που αφορά την ακτινοπροστασία ακτινοδιαγνωστικών εγκαταστάσεων, καθώς και τον υπολογισμό της απαιτούμενης θωράκισης, σύμφωνα με τους Κανονισμούς Ακτινοπροστασίας. Η χρησιμότητα κάθε είδους θωράκισης έναντι των ιοντίζουσων ακτινοβολιών είναι η ελάττωση της δόσης της ακτινοβολίας, μέσα στα επιτρεπτά όρια, στην οποία εκτίθενται το επαγγελματικό προσωπικό, οι ασθενείς αλλά και οι απλοί επισκέπτες που βρίσκονται στους εν λόγω χώρους ακτινοβόλησης ή των γειτονικών χώρων. Στο γενικό μέρος πραγματοποιείται μια ανασκόπηση σχετικά με την ανακάλυψη και τις ιδιότητες των ιοντίζουσων ακτινοβολιών, τις βλάβες που μπορεί να προκληθούν από την ιοντίζουσα ακτινοβολία τόσο στα κύτταρα ενός οργανισμού όσο και την επίδραση στη γενική υγεία. Επιπλέον, αναφέρονται οι οδηγίες σχετικά με τις απαιτήσεις ακτινοπροστασίας από Διεθνείς Οργανισμούς, αλλά και από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας. Στην συνέχεια, γίνεται αναφορά στον βασικό στόχο της θωράκισης ακτινοπροστασίας, στα απαιτούμενα υλικά θωράκισης και στην γενική τεχνογνωσία που σχετίζεται με την αποτελεσματική θωράκισης ενός ακτινοδιαγνωστικού χώρου με αναφορά σε ενδεικτικά παραδείγματα ακτινοπροστασίας. Τα πιο κοινά υλικά θωράκισης που χρησιμοποιούνται ευρέως είναι ο μόλυβδος, το σκυρόδεμα και ο χάλυβας. Όσον αφορά το ειδικό μέρος της μελέτης αυτής γίνεται αναφορά σε έννοιες όπως πρωτογενής ακτινοβολία, σκεδαζόμενη ή διαρρέουσα ακτινοβολίας, πρωτογενής/δευτερογενής θωράκιση, συντελεστής επιβάρυνσης (Workload), συντελεστής χρήσης (Use factor), συντελεστής κατάληψης (Occupancy factor), σχετική απόδοση ακτίνων Χ (ΚΟ), η τιμή air Kerma, καθώς και σε παραλλαγές των εξισώσεων που χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους υπολογισμούς ακτινοπροστασίας. Επίσης, αναλύονται παλαιότεροι ή σύγχρονοι μέθοδοι, όπου υπολογίζουν το πάχος θωράκισης ή άλλες μετρήσεις που απαιτούνται για έναν ακτινοδιαγνωστικό θάλαμο, έτσι ώστε να μην γίνεται υπέρβαση των Περιοριστικών Επιπέδων Δόσεων (Π.Ε.Δ.) που ορίζονται από τους κανονισμούς ακτινοπροστασίας. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε σύγκριση μεταξύ του παλαιότερου και πιο συντηρητικού κανονισμού ακτινοπροστασίας NCRP 49 (National Council on Radiation Protection & Measurements), σε σχέση με το νεότερο και πιο ρεαλιστικό μοντέλο NCRP 147, καθώς επίσης και η συσχέτισή τους με τις οδηγίες που προτείνει ο κανονισμός BIR-IPEM (British Institute of Radiology and Institute of Physics in Engineering in Medicine). Τέλος, η εφαρμογή τόσο των καινούργιων κανονισμών, όσο και τα ερευνητικά μοντέλα που αφορούν τους υπολογισμούς θωράκισης και τα απαιτούμενα υλικά θωράκισης μιας ακτινοδιαγνωστικής εγκατάστασης, έχουν ως βασικό στόχο την ασφάλεια των εργαζόμενων, των εξεταζόμενων και του κοινού, σε συνδυασμό πάντα με τον οικονομικά αποδεκτό σχεδιασμό.