Μελέτη της επίδρασης του εκχυλίσματος του helleborus cyclophyllus σε πληθυσμούς λευκοκυττάρων

Στα εκχυλίσματα των φυτών της οικογένειας του Helleborus έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα τόσο φαρμακευτικές όσο και κυτταροτοξικές ιδιότητες. Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας έχει επιστρέψει στις ιδιότητες του Helleborus, καθώς η κυτταροτοξική του δραστηριότητα, η οποία υποπτεύ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Στάρφας, Δημήτριος
Άλλοι συγγραφείς: Ροσμαράκη, Ελευθερία
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/13073
Περιγραφή
Περίληψη:Στα εκχυλίσματα των φυτών της οικογένειας του Helleborus έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα τόσο φαρμακευτικές όσο και κυτταροτοξικές ιδιότητες. Σήμερα το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας έχει επιστρέψει στις ιδιότητες του Helleborus, καθώς η κυτταροτοξική του δραστηριότητα, η οποία υποπτεύεται να οφείλεται στα καρδιακά στεροειδή που περιέχονται σε αυτό, θα μπορούσε πιθανώς να είναι και αντικαρκινική. Πλειάδα ερευνητών έχουν διερευνήσει την επίδραση του εκχυλίσματος του Helleborus και κλασμάτων που περιέχονται σε αυτό σε καρκινικές σειρές in vitro αλλά και in vivo σε κλινικές δοκιμές. Παρ` όλα αυτά η δράση του εκχυλίσματος σε πληθυσμούς του ανοσοποιητικού δεν έχει διερευνηθεί εκτενώς και αυτό έδωσε το έναυσμα σε εμάς να μελετήσουμε in vitro τις επιδράσεις του υδατικού εκχυλίσματος του ενδημικού στην περιοχή των Βαλκανίων Helleborus cyclophyllus σε λευκοκυτταρικούς πληθυσμούς. Για αυτό το λόγο λευκοκύτταρα και υποπληθυσμοί τους όπως Τ λεμφοκύτταρα επωάστηκαν υπό διαφορετικές συγκεντρώσεις του εκχυλίσματος και για διαφορετικά χρονικά διαστήματα και στη συνέχεια σε αυτά πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι βιωσιμότητας, αποκοκκίωσης, φαγοκυτταρικής ικανότητας και στα πρωτεϊνικά εκχυλίσματα αυτών των κυττάρων ελέγχθηκε η έκφραση σηματοδοτικών μορίων κλειδιών, όπως η p-p38 και pMEK. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το εκχύλισμα διαθέτει κυτταροτοξικές ιδιότητες οι οποίες είναι αισθητά διακριτές σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες των 3mg/ml στους πληθυσμούς των κοκκιοκυττάρων και των μονοκυττάρων, προκαλώντας μείωση ως και της τάξης του 50%-60% στη συγκέντρωση 5mg/ml του εκχυλίσματος έπειτα από επώαση μιας ώρας. Στα λεμφοκύτταρα η επίδραση ήταν ασθενέστερη της τάξης του 20-30%. Μείωση παρατηρήθηκε και στην φαγοκυττάρωση υπό την επίδραση του εκχυλίσματος του Helleborus, η οποία όμως δεν ήταν στατιστικά σημαντική. Σχετικά με τη συγκέντρωση σηματοδοτικών μορίων, η οποία μελετήθηκε ποιοτικά με ανοσοαποτυπώματα κατά Western, τα αποτελέσματα έδειξαν μικρή αύξηση της p-p38 και μείωση της pMEK όσο αυξάνεται η συγκέντρωση του εκχυλίσματος.