| Summary: | Η παρούσα διδακτορική διατριβή περιγράφει το σχεδιασμό και την ανάπτυξη
ενός εκπτυσσόμενου Ενδομυελικού Ήλου Επιμήκυνσης των Μακρών Οστών
των Κάτω Άκρων. Η επιμήκυνση των κάτω άκρων είναι μία χειρουργική
διαδικασία βαθμιαίας επιμήκυνσης των μακρών οστών των κάτω άκρων και
των μαλακών μορίων που τα περιβάλουν. Γενικά, η επιμήκυνση των κάτω
άκρων στοχεύει στην εξίσωση των σκελών ή αύξηση του μήκους των οστών
και στα δύο άκρα.
Η τεχνική αύξησης του μήκους των οστών των κάτω άκρων επινοήθηκε
από τις αρχές του περασμένου αιώνα [1] και έχει καταξιωθεί στη μοντέρνα
χειρουργική από τις αρχές του 1960, λόγω της ενασχόλησης του G.A.Ilizarov.
Ο επιστήμονας και χειρουργός G.A.Ilizarov αφιέρωσε όλη τη θεωρητική και
πρακτική του έρευνα [2] στη βελτίωση της διαδικασίας επιμήκυνσης των
οστών και την ανάπτυξη εξωτερικής συσκευής σταθεροποίησης που φέρει το
όνομα του. Η μέθοδος αυτή καθώς και η συσκευή Ilizarov χρησιμοποιήθηκαν
πάρα πολύ για να διορθώσουν τόσο βλάβες όσο και παραμορφώσεις των
κάτω άκρων. Η ευελιξία αυτής της συσκευής την κάνει ένα εξαιρετικό εργαλείο
το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διόρθωση διαφόρων βλαβών όπως
π.χ. σταθεροποίηση συνθέτων καταγμάτων, στροφικές διορθώσεις,
διορθώσεις οστών με διαφορές μήκους. Τόσο όμως η συσκευή του Ilizarov
όσο και οι υπόλοιποι μονόπακτοι εξωτερικοί σταθεροποιητές που
παρουσιάσθηκαν αργότερα παρουσιάζουν μειονεκτήματα [3] όπως είναι π.χ.
οι σύνθετες χειρουργικές διαδικασίες, οι συνδέσεις και οι βελόνες που
διαπερνούν το δέρμα και που οδηγούν σε μολύνσεις, η μειωμένη δυνατότητα
φόρτισης και η ταλαιπωρία λόγω του μεγέθους του σταθεροποιητή ειδικά στις
περιπτώσεις εκείνες που η ευελιξία του σταθεροποιητή δεν είναι απαραίτητη.
Πολλοί ασθενείς που χρειάζονται μία διόρθωση του μήκους ενός άκρου χωρίς
άλλες παραμορφώσεις θα μπορούσαν να βοηθηθούν και από μία συσκευή
μικρότερης ευελιξίας χωρίς τα μειονεκτήματα των εξωτερικών μονόπακτων
σταθεροποιητών.
|
|---|
