| Περίληψη: | Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας αρχικά μελετήθηκε το μοντέλο της λογιστικής
παλινδρόμησης, το οποίο έχει αποτελέσει σε πολλά πεδία του επιστητού, μεταξύ των
οποίων και οι κοινωνικές επιστήμες, το συχνότερα χρησιμοποιούμενο μοντέλο για την
ανάλυση δεδομένων ονομαστικής ή διατακτικής φύσης. Το γεγονός αυτό οφείλεται
αφενός στο ότι είναι ιδιαίτερα εύχρηστο και αφετέρου στο ότι η χρήση του δύναται να
οδηγήσει σε ερμηνεύσιμα στην πράξη συμπεράσματα όταν πρόκειται για τέτοιας
φύσης μεταβλητές. Στη συνέχεια επιδιώχθηκε η εφαρμογή του μοντέλου σε
εκπαιδευτικά δεδομένα που αφορούν κρίσιμης σημασίας μεταβλητές του σχολικού
πλαισίου.
Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας παρατίθεται μια θεωρητική προσέγγιση του
μοντέλου, της προσαρμογής του, η οποία στηρίζεται στη μέθοδο της μέγιστης
πιθανοφάνειας, των ελέγχων για την αξιολόγηση της προσαρμογής αυτής καθώς και
διαφόρων παραλλαγών του, ανάλογα με τα ειδικότερα χαρακτηριστικά της εκάστοτε
μεταβλητής απόκρισης.
Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα δεδομένα που αξιοποιήθηκαν στα πλαίσια
της εργασίας και τα οποία αφορούν την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών,
την εργασιακή τους ικανοποίηση και τα επίπεδα της εργασιακής τους εξουθένωσης.
Στο τρίτο και τελευταίο κεφάλαιο παρατίθενται οι αναλύσεις που έκαναν χρήση του
λογιστικού μοντέλου στα δεδομένα αυτά και τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα συμπεράσματα
τα οποία εξήχθησαν από αυτές.
|
|---|
