Περίληψη: | Η εν λόγω εργασία είχε στόχο να διερευνήσει βασικά ζητήματα σχετικά με την πρόσληψη του αρχαίου ελληνικού και του βιβλικού μύθου, καθώς και να συζητήσει ορισμένες πτυχές της επανεγγραφής του μυθικού διακειμένου στην ποίηση της γενιάς του ’70. Αναλυτικότερα, παρουσιάζονται ορισμένες από τις μεταπλάσεις του αρχαιοελληνικού και του βιβλικού μυθικού διακειμένου από διακριτές ποιητικές μορφές της γενιάς του ’70, όπως του Γιάννη Κοντού, της Αθηνάς Παπαδάκη, του Νάσου Βαγενά, του Γιάννη Πατίλη, του Γιάννη Βαρβέρη κ. ά. Ο μύθος λειτουργεί ως δίαυλος επιστροφής στο παρελθόν, αλλά και ως μέσο έκφρασης των συλλογικών εμπειριών και των ατομικών βιωμάτων. Είτε ανατρεπτικά και υπονομευτικά, είτε ανανεωτικά στο πλαίσιο των μοντερνιστικών και των μεταμοντερνιστικών καταβολών, το μυθικό διακείμενο αποτελεί όχημα της προσωπικής ποιητικής έκφρασης, αλλά και της αντίδρασης σε κάθε είδους υποταγή, άλλοτε με στόχο την επιστροφή στις ρίζες της ιθαγένειας και άλλοτε την πλήρη ρήξη με την παράδοση, υπενθυμίζοντας την τραγικότητα του σύγχρονου ανθρώπου και την εθνική πολιτισμική οδύνη.
|