Περίληψη: | Η διοίκηση του ανθρώπινου δυναμικού, αποτελεί ένα αντικείμενο, που στο πέρασμα των χρόνων, από την αρχή δημιουργίας των πρώτων κοινωνιών μέχρι και σήμερα, ερευνάται, αναπτύσσεται και αναμορφώνεται.
Στις σύγχρονες κοινωνίες, το άτομο – εργαζόμενος, δεν αποτελεί αναλώσιμο υλικό, αλλά ούτε αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο. Έχει μια ξεχωριστή ανθρώπινη υπόσταση και οι μετασχηματιστικοί ηγέτες, γνωρίζουν πολύ καλά πώς να το αναδείξουν, να το αναπτύξουν και να το εμπνεύσουν.
Στον αντίποδα των προαναφερομένων, τα καταστροφικά μοντέλα ηγεσίας, διαβρώνουν κάθε ανθρώπινη υπόσταση και κατ’ επέκταση τον άνθρωπο - εργαζόμενο. Πέραν των ολέθριων συνεπειών, για το ίδιο το άτομο, έχει ως συνέπεια και την δυσλειτουργία της ίδιας της Εταιρείας - Υπηρεσίας – Οργανισμού.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία, διερευνήθηκαν τα αρνητικά πρότυπα διοίκησης και κατά πόσο η παιδεία, που έχει ένα άτομο, επηρεάζει τον χαρακτήρα, ως άνθρωπο πρωτίστως και ως προϊστάμενο δευτερευόντως. Εν συνεχεία, εφόσον σκιαγραφήθηκε ο χαρακτήρας του, έγινε προσπάθεια να αναδειχτεί, η αρνητική αλληλεπίδραση που δημιουργείται, μεταξύ της προσωπικότητάς του και της συμπεριφοράς που εκδηλώνει, μέσω του τρόπου άσκησης της διοίκησης και της εξουσίας που του έχει παραχωρηθεί.
Ο καθοριστικός παράγοντας, ήταν η παιδεία (μόρφωση – εκπαίδευση), που έχει λάβει το άτομο αυτό. Η έλλειψη όλων εκείνων των στοιχείων, που συγκροτούν ένα άτομο, που χαρακτηρίζεται για την παιδεία του, οδηγούν αναπόφευκτα, στην εκδήλωση μιας αρνητικής συμπεριφοράς, στους γύρω του. Διερευνώντας τη «σκοτεινή πλευρά» της ηγεσίας, μια πιο ακριβής εικόνα της ηγεσίας, μπορεί να προκύψει, η οποία και πάλι μπορεί να συμβάλει στη γενική κατανόηση της αποτελεσματικότητάς της και στην ανάπτυξη της ηγεσίας καθ’ εαυτής.
Τέλος, έγινε προσπάθεια, να διερευνηθεί, κατά πόσο τα αρνητικά πρότυπα διοίκησης, τα οποία εκδηλώνουν μια αρνητική συμπεριφορά επηρεάζουν την επαγγελματική και προσωπική ζωή του υφισταμένου.
Εν κατακλείδι, η περιορισμένη βιβλιογραφική αναφορά, στη μελέτη της ηγετικής συμπεριφοράς των διοικούντων και των στοιχείων που την συγκροτούν ή την δομούν, επιβεβαιώνει την ανάγκη για μελλοντικές έρευνες, επί του συγκεκριμένου θέματος.
|