Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων
Η παρούσα εργασία βασίζεται στη μελέτη των πεπτικών υπολειμμάτων (εμέσματα) της πεπλόγλαυκας, Tyto alba (Τάξη Γλαυκόμορφα), με στόχο τη διερεύνηση των διατροφικών της συνηθειών σε διαφορετικά οικοσυστήματα και, ταυτοχρόνως, την καταγραφή, με έμμεσο τρόπο, της πανίδας των μικρών θηλαστικών στις υπό μ...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2020
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/13302 |
| id |
nemertes-10889-13302 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Τυτώ Μικροθηλαστικά Barn owl Small mammals |
| spellingShingle |
Τυτώ Μικροθηλαστικά Barn owl Small mammals Σμυρίλιου-Ζέρβα, Μυρτώ Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| description |
Η παρούσα εργασία βασίζεται στη μελέτη των πεπτικών υπολειμμάτων (εμέσματα) της πεπλόγλαυκας, Tyto alba (Τάξη Γλαυκόμορφα), με στόχο τη διερεύνηση των διατροφικών της συνηθειών σε διαφορετικά οικοσυστήματα και, ταυτοχρόνως, την καταγραφή, με έμμεσο τρόπο, της πανίδας των μικρών θηλαστικών στις υπό μελέτη περιοχές. Η συλλογή επαρκούς αριθμού εμεσμάτων πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές θέσεις δυτικά της οροσειράς της Πίνδου, 26 από το Αργυρόκαστρο της Αλβανίας, 41 από τα Λεχαινά της Αχαΐας και 24 από τα Ποριαράτα της Κεφαλονιάς. Το υλικό που συλλέχθηκε, μετά το σχετικό καθαρισμό του με σκοπό να απομονωθούν όλα τα περιεχόμενα σκελετικά υπολείμματα (κρανιακά και μετακρανιακά), μελετήθηκε με τη βοήθεια κλειδών αναγνώρισης και διαθέσιμου συγκριτικού υλικού ώστε να πραγματοποιηθεί αναγνώριση των ειδών στα οποία αυτά ανήκαν. Όπου απαιτήθηκε, για την αναγνώριση των ειδών χρησιμοποιήθηκε γεωμετρική μορφομετρία. Ακολούθησε ο υπολογισμός του δείκτη ΜΝΙ (Minimum Number of Individuals) ανά έμεσμα (με τη μέση τιμή MNI/έμεσμα να υπολογίζεται σε 2,95 θηράματα ανά έμεσμα) και η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Στο Αργυρόκαστρο της Αλβανίας το σημαντικότερο θήραμα για την πεπλόγλαυκα ήταν το Microtus thomasi, με σχετική αφθονία 40% και ακολουθούσαν τάξα τρωκτικών (Mus musculus domesticus και Apodemus sp.) και μυγαλών (Crocidura leucodon και Crocidura suaveolens). Στα Ποριαράτα της Κεφαλονιάς η πεπλόγλαυκα θήρευε κυρίως τον οικιακό ποντικό (Mus musculus domesticus) (σχετική αφθονία 50%), αν και σημαντικά για τη δίαιτά της ήταν και τα τρωκτικά Rattus rattus και Apodemus sp. Στα Λεχαινά, αντιθέτως, η ανάλυση των εμεσμάτων έδειξε πως η πεπλόγλαυκα είχε μία οπορτουνιστική θηρευτική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να μην καταγράφεται η επικράτηση συγκεκριμένων ειδών στη δίαιτά της, αλλά μία μάλλον ισότιμη παρουσία διαφορετικών ειδών, που σε σημαντικό βαθμό περιλαμβάνει και πτηνά.. Τέλος, μελετήθηκαν οι αλλοιώσεις στις όποιες υπόκεινται τα σκελετικά υπολείμματα των θηραμάτων της πεπλόγλαυκας ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της πέψης και έγινε μία προσπάθεια ποσοτικοποίησης αυτών. |
| author2 |
Μήτσαινας, Γεώργιος |
| author_facet |
Μήτσαινας, Γεώργιος Σμυρίλιου-Ζέρβα, Μυρτώ |
| format |
Thesis |
| author |
Σμυρίλιου-Ζέρβα, Μυρτώ |
| author_sort |
Σμυρίλιου-Ζέρβα, Μυρτώ |
| title |
Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| title_short |
Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| title_full |
Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| title_fullStr |
Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| title_full_unstemmed |
Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| title_sort |
σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων |
| publishDate |
2020 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/13302 |
| work_keys_str_mv |
AT smyriliouzerbamyrtō synkrisētōndiatrophikōnsynētheiōnarpaktikōnptēnōntēstaxēsglaukomorphamesōtēsmeletēsemesmatōn AT smyriliouzerbamyrtō astudyofthedietaryhabitsofraptorsintheorderstrigiformesthroughthestudyofowlpellets |
| _version_ |
1771297326169587712 |
| spelling |
nemertes-10889-133022022-09-05T20:36:00Z Σύγκριση των διατροφικών συνήθειων αρπακτικών πτηνών της τάξης Γλαυκόμορφα, μέσω της μελέτης εμεσμάτων A study of the dietary habits of raptors in the Order Strigiformes through the study of owl pellets Σμυρίλιου-Ζέρβα, Μυρτώ Μήτσαινας, Γεώργιος Ηλιόπουλος, Γεώργιος Γκιώκας, Σίνος Smyriliou-Zerva, Myrto Τυτώ Μικροθηλαστικά Barn owl Small mammals Η παρούσα εργασία βασίζεται στη μελέτη των πεπτικών υπολειμμάτων (εμέσματα) της πεπλόγλαυκας, Tyto alba (Τάξη Γλαυκόμορφα), με στόχο τη διερεύνηση των διατροφικών της συνηθειών σε διαφορετικά οικοσυστήματα και, ταυτοχρόνως, την καταγραφή, με έμμεσο τρόπο, της πανίδας των μικρών θηλαστικών στις υπό μελέτη περιοχές. Η συλλογή επαρκούς αριθμού εμεσμάτων πραγματοποιήθηκε σε διαφορετικές θέσεις δυτικά της οροσειράς της Πίνδου, 26 από το Αργυρόκαστρο της Αλβανίας, 41 από τα Λεχαινά της Αχαΐας και 24 από τα Ποριαράτα της Κεφαλονιάς. Το υλικό που συλλέχθηκε, μετά το σχετικό καθαρισμό του με σκοπό να απομονωθούν όλα τα περιεχόμενα σκελετικά υπολείμματα (κρανιακά και μετακρανιακά), μελετήθηκε με τη βοήθεια κλειδών αναγνώρισης και διαθέσιμου συγκριτικού υλικού ώστε να πραγματοποιηθεί αναγνώριση των ειδών στα οποία αυτά ανήκαν. Όπου απαιτήθηκε, για την αναγνώριση των ειδών χρησιμοποιήθηκε γεωμετρική μορφομετρία. Ακολούθησε ο υπολογισμός του δείκτη ΜΝΙ (Minimum Number of Individuals) ανά έμεσμα (με τη μέση τιμή MNI/έμεσμα να υπολογίζεται σε 2,95 θηράματα ανά έμεσμα) και η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Στο Αργυρόκαστρο της Αλβανίας το σημαντικότερο θήραμα για την πεπλόγλαυκα ήταν το Microtus thomasi, με σχετική αφθονία 40% και ακολουθούσαν τάξα τρωκτικών (Mus musculus domesticus και Apodemus sp.) και μυγαλών (Crocidura leucodon και Crocidura suaveolens). Στα Ποριαράτα της Κεφαλονιάς η πεπλόγλαυκα θήρευε κυρίως τον οικιακό ποντικό (Mus musculus domesticus) (σχετική αφθονία 50%), αν και σημαντικά για τη δίαιτά της ήταν και τα τρωκτικά Rattus rattus και Apodemus sp. Στα Λεχαινά, αντιθέτως, η ανάλυση των εμεσμάτων έδειξε πως η πεπλόγλαυκα είχε μία οπορτουνιστική θηρευτική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να μην καταγράφεται η επικράτηση συγκεκριμένων ειδών στη δίαιτά της, αλλά μία μάλλον ισότιμη παρουσία διαφορετικών ειδών, που σε σημαντικό βαθμό περιλαμβάνει και πτηνά.. Τέλος, μελετήθηκαν οι αλλοιώσεις στις όποιες υπόκεινται τα σκελετικά υπολείμματα των θηραμάτων της πεπλόγλαυκας ως αποτέλεσμα της διαδικασίας της πέψης και έγινε μία προσπάθεια ποσοτικοποίησης αυτών. This work is based on the study of undigested remains (pellets) of the Barn owl, Tyto alba (order Strigiformes) and its aim is to investigate the dietary habits of the species in different ecosystems and, at the same time, the indirect recording of the biodiversity of small mammals in the under study sites. A sufficient number of pellets were collected in sites west of the mountain range of Pindos, i.e. 26 from Gjirokaster (Albania), 41 from Lechaina (Achaia) and 24 from Pariarata (Kefalonia). The collected material was suitably washed so that all the contained skeletal remains (cranial and post-cranial) were isolated and studied with the use of identification keys and reference material with the purpose of identifying the species they belonged to. In difficult cases, geometric morphometrics was applied to identify specimens at species level. The MNI indicator (Minimum Number of Individuals) per pellet was calculated (average MNI/pellet value at 2.95 prey items/pellet) and statistical analysis was implemented. The main prey item for the diet of the Barn Owl in Gjirokaster was Microtus thomasi with a relative abundance of 40% followed by other rodent species (Mus musculus domesticus and Apodemus sp.), as well as shrews (Crocidura leucodon and Crocidura suaveolens). In Poriarata, Cephalonia the most important prey taxon was by far the house mouse (Mus musculus domesticus) with a relative abundance of 50%, followed by the rodents Rattus rattus and Apodemus sp. Finally, in Lechaina, statistical analysis showed that the Barn Owl presented an opportunistic preying behaviour and thus there was no single important species rather than several that were hunted more or less equally, with the notable inclusion of birds. Lastly, the modification that the skeletal remains were subjected to, due to the digestive process by the barn owls, were studied and an attempt was made to quantify the observations. 2020-03-13T19:32:33Z 2020-03-13T19:32:33Z 2019-12-20 Thesis http://hdl.handle.net/10889/13302 gr 0 application/pdf |
