| Περίληψη: | Η διπλωματική αυτή μελετά τα σταθερά ισότοπα (δ18Ο και δ2Η) στο υετίσιμο νερό (βροχή, χαλάζι, χιόνι) της Πάτρας. Η επιλογή της συγκεκριμένης πόλης έγινε λόγω παλαιότερης αντίστοιχης έρευνας σε διάφορες περιοχές του Ελλαδικού χώρου, όπου συμπεριλαμβανόταν και η Πάτρα, οπότε και υπήρχαν τα απαραίτητα δεδομένα, ενώ ανασταλτικό παράγοντα έπαιξε και η γεωγραφική της θέση.
Τα σταθερά ισότοπα του Οξυγόνου και του Υδρογόνου αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο στις μετεωρολογικές, κλιματολογικές και υδρολογικές έρευνες τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, παρά τις υδρολογικές μελέτες στη χώρα μας, ελάχιστες είναι οι ισοτοπικές έρευνες στις βροχοπτώσεις που σημειώνονται.
Στο παρόν έγγραφο, θα παρουσιαστούν όλα τα υπάρχοντα δεδομένα (δ18Ο, δ2Η, υετός, θερμοκρασία και τάση ατμών ανά μήνα) που έχουν καταγραφεί στον μετεωρολογικό σταθμό της Πάτρας από τις 15 Οκτωβρίου του 2000 έως και τις 15 Δεκεμβρίου του 2016.
Έπειτα, θα παρουσιαστούν τρεις γραφικές παραστάσεις που αφορούν τα παραπάνω, μέσω της γλώσσας προγραμματισμού «Python» και θα διευκρινιστούν οι στατιστικές παράμετροι (κλίση ευθείας, αβεβαιότητες κλπ).
Με αυτόν τον τρόπο, διερευνάται η σχετική επίδραση των διαφόρων παραμέτρων, όπως της θερμοκρασίας, του ύψους και της ραγδαιότητας του υετού, της εποχικότητας και του συνδυασμού ηπειρωτικότητας κι ορογραφίας.
Για παράδειγμα, τα αριθμητικά πρότυπα γενικής κυκλοφορίας μπορούν να προσομοιώσουν τις συνοπτικές και δυναμικές καταστάσεις της ατμόσφαιρας και μέσω αυτών να διεξαχθεί πρόγνωση για τα πεδία της θερμοκρασίας και του υετού. Όμως χρειάζεται να ελεγχθούν και να επιβεβαιωθούν αυτά τα αποτελέσματα. Ένα πολύτιμο εργαλείο είναι τα σταθερά ισότοπα του υετού καθώς αποτελούν μια από τις λίγες παραμέτρους που υπολογίζεται και μετριέται απευθείας από τα φυσικά κλιματικά αρχεία.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η ένταση της ισοτοπικής κλασμάτωσης του υετού, δηλαδή η συχνότητα και η ποσότητα κατανομής των ισοτόπων Οξυγόνου και Υδρογόνου του ίδιου συστατικού (Η2Ο), καθορίζεται από τις υπάρχουσες μετεωρολογικές συνθήκες της περιοχής και κυρίως από τη θερμοκρασία, ενώ διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ανάλογα με την πηγή προέλευσης και την πορεία που έχουν διανύσει οι υδρατμοί.
|
|---|
