Σύνθεση και μελέτη PLA-PEG νανοσφαιρών για την ελεγχόμενη συγχορήγηση δύο αντικαρκινικών ουσιών

• Κύριος συγγραφέας: Μπόζνου, Ειρήνη
• Άλλοι συγγραφείς: Boznou, Eirini
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2020
• Θέματα: Νανοφορείς; Δοξορουβικίνη; Πακλιταξέλη; PLA-PEG; Nanocarriers; Doxorubicin; Paclitaxel

Η δοξορουβικίνη (DOX) και η πακλιταξέλη (PTX) αποτελούν δύο από τα πλέον διαδεδομένα αντικαρκινικά φάρμακα, παρά το ότι εμφανίζουν σοβαρές παρενέργειες από τη μη εκλεκτικότητα της δράσης τους στους καρκινικούς όγκους. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη της δυνατότητας ανάπτυξης νανομορφών εστιασμένης συγχορήγησης των δύο αυτών αντινεοπλασματικών ουσιών, ώστε να αυξηθεί η αντικαρκινική δραστικότητα και να μειωθεί η τοξικότητα. Έτσι, μελετήθηκε ο ταυτόχρονος εγκλωβισμός DOX και PTX σε πολυμερικούς νανοφορείς PLA-PEG, η αποδέσμευση και η αντικαρκινική δραστικότητά τους σε καρκινικά κύτταρα. Συγκεκριμένα, αφού έγινε σύνθεση κενών, φορτωμένων με DOX ή με PTX και φορτωμένων με τα δύο φάρμακα συγχρόνως νανοφορέων, με τη μέθοδο της διπλής γαλακτοματοποίησης/εξάτμισης διαλύτη, ακολούθησε εκτίμηση της κολλοειδούς σταθερότητάς τους σε διαλύματα NaCl διαφορετικών συγκεντρώσεων, σε θρεπτικό υλικό κυτταροκαλλιεργειών (RPMI) και σε ανθρώπινο πλάσμα αίματος. Η σταθερότητα των νανοφορέων αξιολογήθηκε και ως προς το χρόνο με μέτρηση της υδροδυναμικής διαμέτρου και του επιφανειακού φορτίου. Το ποσοστό φόρτωσης της δοξορουβικίνης και της πακλιταξέλης στα νανοσωματίδια προσδιορίστηκε φασματοφωτομετρικά. Πραγματοποιήθηκαν μελέτες αποδέσμευσης της DOX και της PTX, αλλά και των δύο φαρμάκων συγχρόνως από τους νανοφορείς σε διάλυμα φωσφορικών (pH=7,4) στους 37oC για 72h. Εξετάστηκε η κυτταροτοξικότητα των φορτωμένων με DOX, ή PTX και των φορτωμένων και με τα δύο φάρμακα νανοσφαιρών και συγκρίθηκε με εκείνη των κενών νανοφορέων και των σκέτων φαρμάκων, με τη μέθοδο MTT σε κύτταρα της καρκινικής σειράς πνεύμονα Α549. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ικανοποιητική σταθερότητα των νανοφορέων σε διάστημα ενός μήνα, αλλά και παρουσία ηλεκτρολύτη. Η φόρτωση της δοξορουβικίνης ήταν 2,7% και της πακλιταξέλης 3,36%. Η κινητική αποδέσμευσης των φαρμάκων διαφοροποιείται στους νανοφορείς που περιέχουν και τα δύο φάρμακα σε σύγκριση με αυτούς που περιέχουν μόνο το ένα από τα δύο. Οι κενοί (χωρίς φάρμακο) νανοφορείς δεν εμφάνισαν in vitro κυτταροτοξικότητα, ενώ οι φορτωμένοι με δοξορουβικίνη και πακλιταξέλη νανοφορείς εμφάνισαν σημαντικά μεγαλύτερη (p<0.05) in vitro κυτταροτοξικότητα από αυτή των ελεύθερων φαρμάκων ή των φορέων που είχαν εγκλωβίσει ένα από τα δύο φάρμακα. Τα παραπάνω δικαιολογούν την περαιτέρω αξιολόγηση των PLA-PEG νανοφορέων για την ελεγχόμενη και εστιασμένη συγχορήγηση δοξορουβικίνης και πακλιταξέλης.