Summary: | Ο Πρόκλος σχολιάζει το χωρίο 30b6-9 του πλατωνικού Τιμαίου. Στο συγκεκριμένο χωρίο ο δημιουργημένος Κόσμος της αισθητής εμπειρίας καθίσταται από τον θεό-Δημιουργό ζωντανός, έμψυχος και έννους· ένα έλλογο ον ή - όπως θα τον αποκαλέσει ο Πρόκλος - ένας ευδαίμων θεός. Ερευνάται το γιατί ο Κόσμος χαρακτηρίζεται από τον Πλάτωνα με τους τρεις παραπάνω όρους, αλλά και ο ρόλος που διαδραματίζουν η Ζωή, η Ψυχή και ο Νους του Κόσμου, και η μεταφυσική αξιολόγησή τους. Η ανάλυση αυτή από τον Πρόκλο καταλήγει σε έναν λεπτομερή προσδιορισμό της πρόνοιας. Πρόκειται για έναν όρο ο οποίος δεν επεξηγείται από τον Πλάτωνα. Ο Πρόκλος υποστηρίζει ότι η πρόνοια είναι παρούσα εντός και εκτός του δημιουργημένου Κόσμου και σχετίζεται με τον θεό-Δημιουργό, αλλά και με το Εν. Η όλη θεωρία του Πρόκλου είναι μία πλήρως συστηματοποιημένη και αποκεκαλυμμένη οντο-θεολογία με αλλεπάλληλα επιχειρήματα.
|