| Περίληψη: | Η ύπαρξη υποχρεώσεων εκ μέρους των εταιρειών προς την κοινωνία έχει εξελιχθεί σε μια παγκόσμια και πολυδιάστατη έννοια τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα, η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) είναι καλά εδραιωμένη ως ένα από τα πιο δημοφιλή και επίκαιρα οργανωσιακά θέματα για την ακαδημαϊκή κοινότητα και τον επιχειρηματικό κόσμο. Καθώς, όμως, υφίσταται μεγάλη διακύμανση στους τρόπους κατανόησης, διάδοσης, και εφαρμογής της ΕΚΕ στα διάφορα εθνικά περιβάλλοντα, η διατριβή αυτή εστιάζει στην ΕΚΕ σε μία μόνο χώρα, την Ελλάδα. Ο γενικότερος στόχος της μελέτης είναι διττός, επιδιώκοντας αφενός να χαρτογραφήσει το ανεξερεύνητο πεδίο της ΕΚΕ στη χώρα, και αφετέρου να προωθήσει το νέο και δυναμικά εξελισσόμενο ρεύμα της ΕΚΕ σε μικρο-επίπεδο.
Αρχικά, αναπτύσσεται μια κριτική προσέγγιση της τεχνικής ανάλυσης περιεχομένου για τον εντοπισμό των πραγματικών δράσεων ΕΚΕ που υλοποιούν 50 εταιρείες στην Ελλάδα. Μέσα από ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου των διαθέσιμων εγγράφων και πληροφοριών, προκύπτουν πολύτιμα στοιχεία για τις οργανωσιακές μεθόδους επικοινωνίας και διαχείρισης της ΕΚΕ. Παρουσιάζεται, ακόμα, μια αναλυτική περιγραφή 836 δράσεων σε διάστημα ενός έτους, η οποία αποκαλύπτει το επίπεδο της αληθινής ΕΚΕ στη χώρα, προσδιορίζοντας τα θέματα που λαμβάνουν προτεραιότητα, τις ομάδες των ωφελουμένων, και τις στρατηγικές επιλογές με κριτήριο τη μάρκα, την κατεύθυνση των δράσεων, και τη συμμετοχή των εργαζομένων. Τα κυριότερα συμπεράσματα συγκλίνουν στο ότι η ανάμειξη των Ελληνικών εταιρειών στην ΕΚΕ, αν και όχι αρκετή μέχρι τώρα, κερδίζει διαρκώς έδαφος σε πρακτικό επίπεδο, παρά τις αυξημένες επιφυλάξεις και τις απαισιόδοξες προβλέψεις λόγω της παρατεταμένης περιόδου της κρίσης. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι οι εγχώριες εταιρείες απέχουν σημαντικά από την ενσωμάτωση της ΕΚΕ στις οργανωσιακές διαδικασίες και την κουλτούρα τους, ακολουθώντας συχνά τον εύκολο δρόμο της μίμησης ξένων πρακτικών από πιο εξελιγμένα εταιρικά περιβάλλοντα, με σκοπούς που προσεγγίζουν περισσότερο το μάρκετινγκ παρά την αυθεντική ΕΚΕ.
Παράλληλα, η διατριβή εμβαθύνει περισσότερο στο μικρο-περιβάλλον της ΕΚΕ, μελετώντας την επίδραση της αντίληψης ΕΚΕ των εργαζομένων στο επίπεδο της συναισθηματικής τους δέσμευσης. Στηριζόμενη στις βασικές υποθέσεις της θεωρίας της κοινωνικής ταυτότητας, εξετάζει επίσης την διαμεσολαβητική επίδραση του ψυχολογικού κεφαλαίου και εάν υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων και των μη-συμμετεχόντων στις δράσεις ΕΚΕ. Συγκεκριμένα, οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις των μεταβλητών «αντίληψη ΕΚΕ», «ψυχολογικό κεφάλαιο» και «συναισθηματική δέσμευση» αναμένεται να είναι ισχυρότερες για τους συμμετέχοντες. Το δείγμα αποτέλεσαν 260 εργαζόμενοι από 23 εταιρείες στην Ελλάδα. Δύο μοντέλα μέτρησης κατασκευάστηκαν, όπου οι δείκτες καλής προσαρμογής ελέγχθηκαν με επιβεβαιωτική ανάλυση παραγόντων, ενώ για τις κύριες μετρήσεις χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της ανάλυσης του μοντέλου δομικών εξισώσεων, συνδυαστικά με τη μέθοδο Bootstrap για τον έλεγχο της σημαντικότητας των έμμεσων επιδράσεων. Η σύγκριση των δειγμάτων διεξήχθη μέσω του ελέγχου t-test και της μέτρησης χ2 του Pearson. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν μια ισχυρή και θετική σχέση μεταξύ της αντίληψης ΕΚΕ και της συναισθηματικής δέσμευσης, η οποία καθορίζεται μερικώς διαμεσολαβητικά από το ψυχολογικό κεφάλαιο. Όλες οι εξεταζόμενες μεταβλητές διαφέρουν σημαντικά προς όφελος των συμμετεχόντων, ενώ αντίθετα οι αλληλεπιδράσεις δεν επιβεβαιώνεται ότι διαφέρουν. Αναδεικνύοντας τη σημασία της αντίληψης ΕΚΕ και της συμμετοχής των εργαζομένων στις σχετικές δράσεις, η διατριβή συνεισφέρει στη βιβλιογραφία της ΕΚΕ σε μικρο-επίπεδο.
|
|---|
