Ανάπτυξη βιοσυμβατών υδροπηκτωμάτων με τροποποιημένους πολυσακχαρίτες

Ορισμένα υδροπηκτώματα διαθέτουν ιδιότητες που τα καθιστούν ιδανικούς υποψήφιους για χρήση στον τομέα της βιοϊατρικής. Την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια έχουν προσελκύσει τα υδροπηκτώματα των φυσικών πολυσακχαριτών καθώς μοιάζουν με τα συστατικά που υπάρχουν στον εξωκυτ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Σαφάκας, Κωνσταντίνος
Άλλοι συγγραφείς: Τσιτσιλιάνης, Κωνσταντίνος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/13599
Περιγραφή
Περίληψη:Ορισμένα υδροπηκτώματα διαθέτουν ιδιότητες που τα καθιστούν ιδανικούς υποψήφιους για χρήση στον τομέα της βιοϊατρικής. Την προσοχή της επιστημονικής κοινότητας τα τελευταία χρόνια έχουν προσελκύσει τα υδροπηκτώματα των φυσικών πολυσακχαριτών καθώς μοιάζουν με τα συστατικά που υπάρχουν στον εξωκυττάριο χώρο των οργανισμών. Το αλγινικό νάτριο (NaAlg) είναι ένας από τους πιο γνωστούς φυσικούς πολυσακχαρίτες. Είναι ένα γραμμικό βιοπολυμερές που αποτελείται από συστάδες γουλουρονικού και μαννουρονικού οξέος, ενώ τα υδροπηκτώματα που έχουν ως βάση το NaAlg παρουσιάζουν βιοσυμβατότητα και μη τοξικότητα, καθιστώντας τα ιδανικά για εφαρμογές όπως η μεταφορά φαρμάκων, καλλιέργεια και μεταφορά κυττάρων, ανάπλαση ιστών. Η εισαγωγή θερμο-ευαίσθητων πολυμερών στο NaAlg οδηγεί σε «έξυπνα» συστήματα με θερμο-αποκρινόμενη συμπεριφορά μετάβασης από διάλυμα σε πήκτωμα (T gel ). Για να χαρακτηριστεί ένα υδροπήκτωμα ενέσιμο πρέπει να αποκρίνεται στον ρυθμό διάτμησης και σε θερμοκρασία δωματίου να είναι ασθενές ώστε να γίνεται η ενσωμάτωση και η ασφαλής μεταφορά κυττάρων και φαρμάκων στον ανθρώπινο οργανισμό κατά την ένεση, και σε φυσιολογική θερμοκρασία (37 o C) μετά την ένεση να σχηματίζεται ένα ισχυρό πήκτωμα. Επομένως, είναι επιθυμητή η μετατόπιση της θερμοκρασίας σχηματισμού υδροπηκτώματος (T gel ) ώστε να λαμβάνει τιμές πλησίον (ή και μικρότερες) της θερμοκρασίας περιβάλλοντος οδηγώντας στη δημιουργία ενός ισχυρού πηκτώματος σε θερμοκρασία εντός του οργανισμού, αποσκοπώντας σε μία ομαλή μετάβαση από την ιξωδοελαστική στην ελαστική συμπεριφορά. Συνεπώς, το σύστημα πρέπει να διέπεται από τον ίδιο μηχανισμό χαλάρωσης αλλάζοντας από ένα δυναμικό σύστημα σε ένα «παγωμένο», αυξανομένης της θερμοκρασίας. Στόχος αυτής της εργασίας ήταν η σύνθεση και η μελέτη ενέσιμων υδροπηκτωμάτων από εμβολιασμένα συμπολυμερή τύπου κτένας που έχουν ως κεντρικό σκελετό το NaAlg και πλευρικές αλυσίδες αμινοδραστικοποιημένα ομοπολυμερή πολυ(Ν- ισοπροπυλακρυλαμίδιου) (PNIPAM) ή/και συμπολυμερή αυτού με το υδρόφοβο Ν- τερτ-βουτυλοακρυλαμίδιο (NtBAM). Για το σκοπό αυτό, έγινε η μελέτη των ρεολογικών ιδιοτήτων των υδροπηκτωμάτων αυτών για την διερεύνηση της 9απόκρισης στην θερμοκρασία και την διάτμηση. Η τελική διαπίστωση είναι ότι με απλή χημεία είναι εφικτός ο εμπλουτισμός των πλευρικών αλυσίδων με το υδρόφοβο μονομερές NtBAM, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η ρύθμιση της θερμοκρασίας σχηματισμού υδροπηκτώματος και ο καθορισμός των ρεολογικών ιδιοτήτων, καθώς και το σχηματισμό ενός ισχυρότερου υδροπηκτώματος το οποίο πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηριστεί ενέσιμο.