Ο ρόλος της απολιποπρωτεΐνης Α2 στη ρύθμιση των λιποπρωτεϊνών του ορού

Η απολιποπρωτεΐνη Α2 (APOA2) είναι η δεύτερη πιο άφθονη απολιποπρωτεΐνη της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) η οποία συντίθεται κυρίως στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό από το λεπτό έντερο. Οι μύες που υπερεκφράζουν την ανθρώπινη APOA2, εμφανίζουν μη-φυσιολογική λιποπρωτεϊνική και λιπιδική σύστασ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Σαββουλίδου, Οδύσσεια
Άλλοι συγγραφείς: Κυπραίος, Κυριάκος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/13635
Περιγραφή
Περίληψη:Η απολιποπρωτεΐνη Α2 (APOA2) είναι η δεύτερη πιο άφθονη απολιποπρωτεΐνη της λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας (HDL) η οποία συντίθεται κυρίως στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό από το λεπτό έντερο. Οι μύες που υπερεκφράζουν την ανθρώπινη APOA2, εμφανίζουν μη-φυσιολογική λιποπρωτεϊνική και λιπιδική σύσταση και είναι επιρρεπείς σε αθηροσκλήρυνση. Ωστόσο, μελέτες σε ανθρώπους δεν έχουν καταφέρει ακόμα να εξακριβώσουν τον ακριβή ρόλο της APOA2 στη στεφανιαία αρτηριακή νόσο (CHD). Μέχρι σήμερα οι γνώσεις μας σχετικά με τις επιδράσεις της APOA2 στην υγεία και την ασθένεια παραμένουν περιορισμένες. Στη μελέτη αυτή, ερευνάται η δράση της APOA2 στη λειτουργικότητα και τη δομή των HDL σωματιδίων. Μία ομάδα C57BL6 ποντικιών μολύνθηκε με αδενοϊό που εκφράζει την ανθρώπινη APOA2 και μία δεύτερη ομάδα με αδενοϊό ελέγχου AdGFP και μετά το πέρας πέντε ημερών συλλέχθηκαν ιστοί και πλάσμα προς περαιτέρω βιοχημικές και μοριακές αναλύσεις. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι η υπερέκφραση της APOA2 οδηγεί σε διακριτές αλλαγές των HDL σωματιδίων που σχετίζονται με αυξημένη αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση αλλά και αλλαγές που αφορούν τη λιπιδική σύσταση και τη μορφολογία αυτών. Ωστόσο, δεν παρουσιάστηκαν αλλαγές στην ικανότητα εκροής χοληστερόλης από τα RAW 264.7 κύτταρα. Τέλος, τα δεδομένα της παρούσας εργασίας δείχνουν ότι η προσωρινή έκφραση της ανθρώπινης απολιποπρωτεΐνης Α2 στα C57BL/6 ποντίκια οδηγεί σε μεταβολές του απολιποπρωτεϊνικού περιεχομένου της HDL, θέτοντας το ερώτημα εάν οι παρατηρούμενες αλλαγές οφείλονται αποκλειστικά στη δράση της APOA2 ή είναι αποτέλεσμα αλληλεπιδράσεων μεταξύ αυτής και των υπολοίπων απολιποπρωτεϊνών.