| Περίληψη: | Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια μελέτη περίπτωσης, όπου προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε αν και κατά πόσο υπάρχουν διαφορές στην αντίληψη των ασθενών που λαμβάνουν σκευάσματα με δραστική ουσία την infliximab.
Διαπιστώθηκε ότι ενώ το φύλο δεν παίζει κάποιο ρόλο στην στάση των ασθενών υπάρχει μια διαφοροποίηση αναφορικά με την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση, την ύπαρξη ή μη παιδιών, την εργασία, το μορφωτικό επίπεδο και την μόνιμη κατοικία. Αναλυτικότερα παρατηρείται μια διαφοροποίηση στη ηλικία όσον αφορά τον παράγοντα "αλλαγή αγωγής". Εκεί παρατηρούμε ότι το μικρότερο σκορ δίνουν οι ηλικίες άνω των 71 ετών ενώ το υψηλότερο οι ηλικίες 61-65. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί βάση του γεγονότος ότι όσο μεγαλώνουμε επειδή αυξάνει και ο βαθμός νοσηρότητας του ασθενούς τόσο περισσότερο αποζητά ο ασθενής τη γνώμη του γιατρού του και τόσο λιγότερο επαφίεται στην δική του κρίση προκειμένου να αντιμετωπίζει την ασθένειά του. Όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση παρατηρούμε ότι η μόνη διαφοροποίηση εντοπίζεται στον παράγοντα ''ενημέρωση ασθενούς''. Παρατηρούμε ότι οι διαζευγμένοι έχουν πολύ υψηλότερο σκορ σε σχέση με τους άλλους ενώ οι χήροι το υψηλότερο. Επίσης η μόνη διαφοροποίηση ως προς τον αριθμό των παιδιών παρατηρείται για τον παράγοντα ''αποτελεσματικότητα και ασφάλεια''. Σύμφωνα με τα post hoc η διαφορά για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. εντοπίζεται μεταξύ του 0 και 1 παιδιού. Ως προς την εργασία η μόνη διαφοροποίηση παρατηρείται για τον παράγοντα ''μη αποδοχή γενοσήμων''. Παρατηρούμε ότι ο άνεργος σε σχέση με τον μακροχρόνια άνεργο και τον μισθωτό που αμείβεται μερικώς και όχι με πλήρεις αποδοχές έχουν μικρότερο σκορ έναντι της ανησυχίας τους για τα γενόσημα φάρμακα. Για το εισόδημα η μόνη διαφοροποίηση παρατηρείται για τον παράγοντα γνώση φαρμάκων. Όπως φαίνεται το μεγαλύτερο σκορ σχετικά με την γνώση για φάρμακα και γενόσημα εμφανίζεται στα εισοδήματα μεταξύ 15000-20000 ευρώ. Αντίθετα οι κάτοχοι μικρότερων εισοδημάτων φαίνεται να είναι λιγότερο ενημερωμένοι. Ως προς το μορφωτικό επίπεδο των ερωτώμενων εντοπίζεται διαφοροποίηση στον παράγοντα ''γνώση φαρμάκων και απόφαση χορήγησης φαρμάκου''. Όσον αφορά στην απόφαση χορήγησης βλέπουμε ότι το μεγαλύτερο σκορ έχουν οι απόφοιτοι δημοτικού και ΑΕΙ ενώ οι ενδιάμεσες κατηγορίες εκπαίδευσης και οι ανώτερες έχουν μικρότερο σκορ. Όσον αφορά στον παράγοντα ''γνώση φαρμάκων'' τα αποτελέσματα είναι όπως τα περιμέναμε. Όσο αυξάνει το μορφωτικό επίπεδο τόσο αυξάνει και ο βαθμός γνώσης των φαρμάκων. Αναφορικά με την μόνιμη κατοικία παρατηρούμε ότι εντοπίζεται διαφοροποίηση στον παράγοντα ''γνώση φαρμάκων''. Σύμφωνα με τα post hoc η διαφορά στη γνώση φαρμάκων βρίσκεται ανάμεσα στις κατηγορίες χωριό και επαρχιακή πόλη (p-value=0,024). Παρατηρούμε λοιπόν ότι οι κάτοικοι των χωριών έχουν λιγότερη γνώση σχετικά με τα φάρμακα που λαμβάνουν σε σχέση με τους κατοίκους των επαρχιακών πόλεων. Άρα κατά συνέπεια δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το τι φάρμακα λαμβάνουν αρκεί να λαμβάνουν θεραπεία. Τέλος ως προς τη πάθηση των ερωτώμενων δεν εντοπίζεται κάποια διαφοροποίηση το οποίο είναι και αναμενόμενο καθώς όλες οι περιπτώσεις που λαμβάνουν ενδοφλέβια infliximab είναι μάλλον περιστατικά με έντονα τα συμπτώματα της πάθησης τους.
|
|---|
