Παρασκευή και χαρακτηρισμός μαγνητικών νανοσωματιδίων για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer με αναστολείς κινασών

• Κύριος συγγραφέας: Ανδρικοπούλου, Σοφία
• Άλλοι συγγραφείς: Andrikopoulou, Sofia
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2020
• Θέματα: Μαγνητικά νανοσωματίδια; Οξείδια σιδήρου; Αναστολέας κινασών TDZD-8; Κινάση GSK-3β; Νόσος Alzheimer; Magnetic nanoparticles; Iron oxides; Kinase inhibitor TDZD-8; GSK-3β kinase; Alzheimer’s disease

Στη παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία μελετήθηκαν υβριδικά μαγνητικά νανοσωματίδια οξειδίων σιδήρου, τα οποία σχεδιάστηκαν με σκοπό τη χρήση τους ως σύστημα χορήγησης του πεπτιδικού αναστολέα TDZD-8, της κινάσης GSK3-β. Η GSK-3β είναι μια πρωτεϊνική κινάση σερίνης/θρεονίνης, υπεύθυνη για τη ρύθμιση κυτταρικών διεργασιών και τον έλεγχο διαδρομών σηματοδότησης στον εγκέφαλο. Η δυσλειτουργία της GSK-3β σχετίζεται με τη νόσο Alzheimer, γεγονός που την καθιστά έναν θεραπευτικό στόχο μεγάλου ενδιαφέροντος σε μελέτες, οι οποίες ασχολούνται με τη θεραπεία της νόσου. Τα μαγνητικά νανοσωματίδια οξειδίων σιδήρου συντέθηκαν με τη μέθοδο της της υδρολυτικής αλκαλικής καταβύθισης. Η αντίδραση έγινε παρουσία άλατος νατρίου αλγινικού οξέος, το οποίο επικάλυψε τον πυρήνα τον οξειδίων σιδήρου και τα νανοσωματίδια χαρακτηρίσθηκαν φυσικοχημικά ως προς την υδροδυναμική διάμετρο, το ζ δυναμικό, το PDI, τις μαγνητικές τους ιδιότητες και την περιεκτικότητά τους στα επιμέρους τους συστατικά. Για την επίτευξη βιοσυμβατότητας, αλλά και σταθερότητας του κολλοειδούς συστήματος των νανοσωματιδίων σε διαλύματα με αυξημένη ιοντική συγκέντρωση, πραγματοποιήθηκε επικάλυψη τους με αλυσίδες του πολυμερούς mPEG-NH2, μέσω του σχηματισμού αμιδικού δεσμού με το αλγινικό οξύ. Ακολούθησε προσδιορισμός των φυσικοχημικών ιδιοτήτων των νανοσωματιδίων, καθώς και μελέτες σταθερότητας τους σε διάφορα μέσα διασποράς, τα αποτελέσματα των οποίων κρίθηκαν ικανοποιητικά για τη συνέχεια των πειραμάτων. Η αλληλεπίδραση των μαγνητικών νανοσωματιδίων με το φάρμακο TDZD-8 μελετήθηκε ως προς την ικανότητα φόρτωσης του φαρμάκου στα νανοσωματίδια με προσρόφηση, αλλά και τον ρυθμό αποδέσμευσης του από αυτά. Παρατηρήθηκε καλή ικανότητα φόρτωσης και παρατεταμένη αποδέσμευση του φαρμάκου. Περαιτέρω μελέτη των ιδιοτήτων των μαγνητικών νανοσωματιδίων πραγματοποιήθηκε με την διεξαγωγή πειραμάτων αιμόλυσης, στα οποία τα νανοσωματίδια δεν προκάλεσαν αιμόλυση και κυτταροτοξικότητας σε φυσιολογικούς ινοβλάστες, που βρέθηκε χαμηλή. Η κυτταροτοξικότητα φορτωμένων με φάρμακο νανοσωματιδίων καθώς και η πρόσληψη νανοσωματιδίων επισημασμένων με Rhodamine 6G μελετήθηκε σε κύτταρα της ανθρώπινης σειράς νευροβλαστώματος SH-SY5Y. Τα αποτελέσματα από τα πειράματα των μαγνητικών νανοσωματιδίων είναι ενθαρρυντικά, για την περαιτέρω μελέτη τους ως σύστημα ελεγχόμενης χορήγησης του TDZD-8.