Περίληψη: | Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι ο δεύτερος πιο συχνά εμφανιζόμενος
καρκίνος του ουροποιογεννητικού συστήματος. Οι διαγνωστικές μέθοδοι που
χρησιμοποιούνται σήμερα είναι είτε πολύ επεμβατικές (κυστεοσκόπηση) είτε
δεν παρουσιάζουν την απαιτούμενη αξιοπιστία. Οι χειρουργικές θεραπευτικές
μέθοδοι εμφανίζουν σημαντικά ποσοστά υποτροπιασμού, γεγονός που τις
καθιστά προβληματικές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο ασθενής οδηγείται σε
επαναλαμβανόμενη επεμβατική διαγνωστική παρακολούθηση. Επιπλέον,
ορισμένοι καρκινικοί υπότυποι παρουσιάζουν πολύ κακή πρόγνωση ενώ οι
υπάρχοντες προγνωστικοί βιοδείκτες είναι ανεπαρκείς, δυσχεραίνοντας την
αποτελεσματική πρόβλεψη της εξέλιξης της νόσου.
Για τους παραπάνω λόγους, ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας
είναι να βρεθούν υποψήφια γονίδια που θα μπορούν να αποτελέσουν δυνητικούς βιοδείκτες ή θεραπευτικούς στόχους. Χρησιμοποιώντας στατιστικές μεθόδους και αλγορίθμους ομαδοποίησης εντοπίσθηκαν 12 γονίδια τα οποία πιθανώς να μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των αιτιών της καρκινογένεσης.
|