| Περίληψη: | Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακού μεγέθους 18 kDa και έχει σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η ΡΤΝ επάγει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω των υποδοχέων της, RPTPβ/ζ, ανβ3 και NCL. Πρόσφατα, έχει δειχθεί ότι ο VEGF-A165 έχει κοινό μονοπάτι με την ΡΤΝ και εκτός από τους βασικούς υποδοχείς του, VEGFR2, ανβ3 και μεβρανική NCL, χρειάζεται και τον RPTPβ/ζ για να επάξει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, μελετήθηκε η πιθανή λειτουργική σημασία της αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ με τον υποδοχέα VEGFR2. Βρέθηκε ότι η ΡΤΝ προκαλεί χρονο-εξαρτώμενη μείωση των πρωτεϊνικών επιπέδων του υποδοχέα VEGFR2, παρόμοια με αυτήν που προκαλεί ο VEGF-A165 και η δράση αυτή δεν αναστέλλεται από τον εκλεκτικό αναστολέα της ενεργότητας κινάσης τυροσίνης του VEGFR2, SU1498. Επιπλέον, αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 εμπλέκεται στην επαγωγική δράση της ΡΤΝ στη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, παρόμοια με την εμπλοκή του στην αναστολή της δράσης του VEGF-A165. Μελετήθηκε, επίσης, η πιθανή περιοχή αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ στους υποδοχείς της VEGFR2 και RPTPβ/ζ με χρήση πεπτιδίων που αντιστοιχούν σε διαφορετικές περιοχές του μορίου της ΡΤΝ. Η περιοχή της ΡΤΝ μέσω της οποίας αλληλεπιδρά με τον VEGFR2 φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 16-24 και με τον RPTPβ/ζ φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 97-110. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στην περιοχή 16-24 δεν επηρεάζει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στα αμινοξέα 97-110 αναστέλλει πλήρως την επαγώμενη από ΡΤΝ και VEGF-A165 κυτταρική μετανάστευση. Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι νέα μόρια στόχοι, όπως ο RPTPβ/ζ και νέα μόρια που δρουν μέσω ήδη μελετημένων υποδοχέων, όπως η ΡΤΝ μέσω του VEGFR2, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ήδη υπαρχόντων θεραπειών.
|
|---|
