| Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα πειραματικής μελέτης της επίδρασης της διάβρωσης του χάλυβα οπλισμού Β500c, στις μηχανικές του ιδιότητες (συναρτήσει με την ποσοστιαία απώλεια μάζας), καθώς και στην επιρροή του εκτιθέμενου στην διάβρωση μήκους των ράβδων. Για τις ανάγκες της πειραματικής διαδικασίας, δημιουργήθηκαν δύο κύριες ομάδες δοκιμίων. Συγκεκριμένα, η πρώτη ομάδα περιελάμβανε 52 "γυμνά" (bare) δοκίμια χάλυβα, τα οποία βρίσκονταν απευθείας εκτεθειμένα στo διαβρωτικό περιβάλλον και είχαν χωριστεί σε δύο υπο-ομάδες ("long" και "short" δοκίμια) ανάλογα με το εκτιθέμενο στη διάβρωση μήκος τους. Αναλυτικότερα, 24 "long" δοκίμια είχαν μήκος έκθεσης 120mm, ενώ τα υπόλοιπα 28 "short" δοκίμια είχαν 20mm. Η δεύτερη ομάδα δοκιμίων αποτελούμενη από 24 ράβδους χάλυβα εγκιβωτισμένες σε σκυρόδεμα (embedded) είχε εκτεθειμένο μήκος, 20mm. Με σκοπό τη διερεύνηση της επιρροής της διάβρωσης, τα δοκίμια οπλισμένου σκυροδέματος μετά την σκυροδέτηση και συντήρησή τους, υποβλήθηκαν σε πειράματα επιταχυνόμενης ηλεκτρο-διάβρωσης. Εν συνεχεία, πραγματοποιήθηκαν μηχανικές δοκιμές εφελκυσμού και ολιγοκυκλικής κόπωσης τόσο σε διαβρωμένα όσο και μη διαβρωμένα δοκίμια αναφοράς. Οι δοκιμές κόπωσης πραγματοποιήθηκαν κάτω από τρεις διαφορετικές επιβαλλόμενες παραμορφώσεις (±1.25%, ±1% και ±0.75%). Τα πειραματικά αποτελέσματα δείχνουν ότι, η βλάβη διάβρωσης (σε όρους απώλειας μάζας) είναι στενά συνδεδεμένη με το εκάστοτε εκτιθέμενο μήκος της ράβδου. Και ως εκ τούτου, η βλάβη του χάλυβα (ισόχρονης διάβρωσης αλλά σε διαφορετικού μήκους έκθεσης) επιφέρει σημαντική διαφοροποίηση τόσο στα μηχανικά χαρακτηριστικά του υλικού όσον και στην διάρκεια ζωής του. Επεκτείνοντας τα αποτελέσματα της μελέτης κατ αναλογία σε πραγματικές κατασκευές οπλισμένου σκυροδέματος (σε παράκτια περιβάλλοντα) εγείρουν ερωτήματα περί της επιτελεστικότητας (δομική ακεραιότητα) σε σχέση με τις απλοποιητικές αναφορές υφιστάμενων κανονισμών.
|
|---|
