Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες

Οι φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή ανήκουν στις αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδή. Αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή αιτία απώλειας όρασης των αγγειακών παθήσεων μετά την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Αιτία αποτελεί η θρόμβωση της κεντρικής ή κλάδου φλέβας το...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Χριστοπούλου, Ελένη
Άλλοι συγγραφείς: Christopoulou, Eleni
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/14215
id nemertes-10889-14215
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή
Κεντρική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή
Κλαδική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή
Αντιαγγειογενετικοί παράγοντες
Retinal vein occlusions
Branch Retinal Vein Occlusion (BRVO)
Central Retinal Vein Occlusion (CRVO)
anti-VEGF
spellingShingle Φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή
Κεντρική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή
Κλαδική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή
Αντιαγγειογενετικοί παράγοντες
Retinal vein occlusions
Branch Retinal Vein Occlusion (BRVO)
Central Retinal Vein Occlusion (CRVO)
anti-VEGF
Χριστοπούλου, Ελένη
Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
description Οι φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή ανήκουν στις αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδή. Αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή αιτία απώλειας όρασης των αγγειακών παθήσεων μετά την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Αιτία αποτελεί η θρόμβωση της κεντρικής ή κλάδου φλέβας του αμφιβληστροειδή, με αποτέλεσμα τη μείωση της φλεβικής απαγωγής του αίματος. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία η κλαδική απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδή εμφανίζεται 3 φορές πιο συχνά από την κεντρική, ανεξαρτήτου φύλου. Τα τελευταία χρόνια οι ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις αντι-αγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF) βελτίωσαν τα αποτελέσματα της θεραπείας των φλεβικών αποφράξεων του αμφιβληστροειδή σε μορφολογικό και σε λειτουργικό επίπεδο. Ο στόχος της παρούσας μελέτης είναι να αποδειχθεί πως επιδρά η ενδοϋαλοειδική έγχυση anti- VEGF παράγοντα, τόσο σε λειτουργικό, όσο και σε δομικό επίπεδο σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς. Μεθεδολογία: Πρόκειται για μία αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην οφθαλμολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών (ΠΓΝΠ). Τον πληθυσμό της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 30 ενήλικες ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς, οι οποίοι υποβάλλονται σε ενδοϋαλοειδική έγχυση anti-VEGF παράγοντα, την τελευταία πενταετία. Αξιολογήθηκε η οπτική οξύτητα καθώς και το κεντρικό πάχος της ωχράς (CRT), σε ένα έτος. Αποτελέσματα: Στατιστικά σημαντική βελτίωση προέκυψε στην όραση και στο πάχος της ωχράς, ανεξαρτήτως αριθμού ενδοϋαλοειδικών ενέσεων. Συμπέρασμα: Τα τελευταία χρόνια ως θεραπεία των αποφράξεων φλέβας αμφιβληστροειδούς, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό η ενδοϋαλοειδική έγχυση αντιαγγειογενετικών παραγόντων. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία αλλά και την παρούσα μελέτη προκύπτει η θετική επίδραση της θεραπείας αυτής, καθιστώντας αναγκαία τη συνεχή έρευνα για εύρεση νέων θεραπειών. Στόχο αποτελεί η προαγωγή της Δημόσιας Υγείας.
author2 Christopoulou, Eleni
author_facet Christopoulou, Eleni
Χριστοπούλου, Ελένη
author Χριστοπούλου, Ελένη
author_sort Χριστοπούλου, Ελένη
title Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
title_short Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
title_full Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
title_fullStr Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
title_full_unstemmed Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
title_sort λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες
publishDate 2020
url http://hdl.handle.net/10889/14215
work_keys_str_mv AT christopoulouelenē leitourgikeskaidomikesmetabolesseastheneismeapophraxēphlebasamphiblēstroeidouspouypoballontaisetherapeiameantiangeiogenetikousparagontes
_version_ 1771297359481798656
spelling nemertes-10889-142152022-09-05T20:46:26Z Λειτουργικές και δομικές μεταβολές σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς που υποβάλλονται σε θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες - Χριστοπούλου, Ελένη Christopoulou, Eleni Φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή Κεντρική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή Κλαδική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή Αντιαγγειογενετικοί παράγοντες Retinal vein occlusions Branch Retinal Vein Occlusion (BRVO) Central Retinal Vein Occlusion (CRVO) anti-VEGF Οι φλεβικές αποφράξεις του αμφιβληστροειδή ανήκουν στις αγγειακές παθήσεις του αμφιβληστροειδή. Αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή αιτία απώλειας όρασης των αγγειακών παθήσεων μετά την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Αιτία αποτελεί η θρόμβωση της κεντρικής ή κλάδου φλέβας του αμφιβληστροειδή, με αποτέλεσμα τη μείωση της φλεβικής απαγωγής του αίματος. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία η κλαδική απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδή εμφανίζεται 3 φορές πιο συχνά από την κεντρική, ανεξαρτήτου φύλου. Τα τελευταία χρόνια οι ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις αντι-αγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF) βελτίωσαν τα αποτελέσματα της θεραπείας των φλεβικών αποφράξεων του αμφιβληστροειδή σε μορφολογικό και σε λειτουργικό επίπεδο. Ο στόχος της παρούσας μελέτης είναι να αποδειχθεί πως επιδρά η ενδοϋαλοειδική έγχυση anti- VEGF παράγοντα, τόσο σε λειτουργικό, όσο και σε δομικό επίπεδο σε ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς. Μεθεδολογία: Πρόκειται για μία αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην οφθαλμολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών (ΠΓΝΠ). Τον πληθυσμό της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 30 ενήλικες ασθενείς με απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς, οι οποίοι υποβάλλονται σε ενδοϋαλοειδική έγχυση anti-VEGF παράγοντα, την τελευταία πενταετία. Αξιολογήθηκε η οπτική οξύτητα καθώς και το κεντρικό πάχος της ωχράς (CRT), σε ένα έτος. Αποτελέσματα: Στατιστικά σημαντική βελτίωση προέκυψε στην όραση και στο πάχος της ωχράς, ανεξαρτήτως αριθμού ενδοϋαλοειδικών ενέσεων. Συμπέρασμα: Τα τελευταία χρόνια ως θεραπεία των αποφράξεων φλέβας αμφιβληστροειδούς, χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό η ενδοϋαλοειδική έγχυση αντιαγγειογενετικών παραγόντων. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία αλλά και την παρούσα μελέτη προκύπτει η θετική επίδραση της θεραπείας αυτής, καθιστώντας αναγκαία τη συνεχή έρευνα για εύρεση νέων θεραπειών. Στόχο αποτελεί η προαγωγή της Δημόσιας Υγείας. Retinal vein occlusions (RVO) represent the second most frequent cause of blindness among vascular diseases affecting people over 50 years-old. The pathophysiology of occlusion is thrombosis of central or branch vein of the retina, which leads to reduction of venous blood flow. According to literature, branch retinal vein occlusion (BRVO) is three times more often than central retinal vein occlusion (CRVO), independent of sex. In recent years, anti-vascular endothelial growth factor (anti-VEGF) agents have become the mainstay therapy of macular edema due to RVOs. The objective of this study is to demonstrate the efficacy of anti-VEGF agents in patients suffering from macular edema secondary to RVO. Methods: A retrospective study was carried out in the Ophthalmology Clinic of the University General Hospital of Patras. Thirty naïve patients with macular edema due to retina vein occlusion, who underwent treatment with intravitreal injections of anti-VEGF agents (IVA) , were enrolled in the study. Visual acuity (VA) and central retinal thickness (CRT) were evaluated before the first IVA and at 3, 6 and 12 months after initial administration. Results: Statistically significance improvement of VA and CRT has been demonstrated during the first year of anti-VEGF therapy, regardless of the number of intravitreal injections. Conclusions: Intravitreal injections of anti-VEGF agents are widely used as a treatment for macular edema secondary to retinal vein occlusions. According to our study, morphological and anatomical improvement was observed during the first year of anti-VEGF therapy of patients with RVOs. The continuous research of new treatments is noteworthy in order to promote Public Health. 2020-12-05T07:20:37Z 2020-12-05T07:20:37Z 2020-10-19 http://hdl.handle.net/10889/14215 gr application/pdf