| Περίληψη: | Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι αποτελούν μια ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνική ομάδα, καθώς βρίσκονται εκτός της χώρας καταγωγής τους, έχουν αποχωριστεί τους γονείς τους ή τον κηδεμόνα τους και χρήζουν προστασίας. Η πόλη της Πάτρας αποτελεί πύλη εξόδου για τα ασυνόδευτα παιδιά, τα οποία εξαναγκάζονται να ζουν σε επισφαλείς συνθήκες, όπως εγκαταλελειμμένα κτήρια με στόχο να φτάσουν παράτυπα στον τελικό τους προορισμό μέσω του διεθνούς λιμένα. Παράλληλα το δυναμικό των δομών φιλοξενίας στην πόλη δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες των παιδιών αυτών που βρίσκονται εν κινήσει. Αποτελεί μείζον θέμα Δημόσιας Υγείας, δεδομένου πως απειλείται η σωματική και ψυχική τους υγεία, λόγω του ανεπαρκούς πλαισίου προστασίας.
Σκοπός: Η Διερεύνηση της κατάστασης της Υγείας ασυνόδευτων ανηλίκων που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας και συνθήκες Αστεγίας, στην πόλη της Πάτρας. Σύγκριση των δύο πληθυσμών.
Μέθοδος και ερευνητικό εργαλείο: Η συγκριτική αυτή μελέτη πραγματοποιήθηκε στο διάστημα Ιανουάριος 2019 – Σεπτέμβριος 2019. Το δείγμα της συγκεκριμένης μελέτης αποτέλεσαν 55 ασυνόδευτοι ανήλικοι που φιλοξενήθηκαν στη Δομή Φιλοξενίας PRAKSIS π, την οποία διαχειρίζεται η Μη Κυβερνητική Οργάνωση PRAKSIS και 49 ασυνόδευτοι ανήλικοι, που διαμένουν σε συνθήκες αστεγίας και εντοπίστηκαν στο Κέντρο Ημέρας ασυνόδευτων ανηλίκων της MKO PRAKSIS.
Αποτελέσματα: Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες φαίνεται να έχουν σοβαρότερα σωματικά προβλήματα υγείας. Προβλήματα όπως λοιμώξεις του αναπνευστικού και δερματολογικά προβλήματα συσχετίζονται θετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των αστέγων. Μια σειρά από βίαιες συμπεριφορές που οδηγούν σε τραυματισμούς εμφανίζονται σε μεγαλύτερα ποσοστά σε συνθήκες φτώχιας και ανικανοποίητων βασικών βιολογικών αναγκών. Ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να συνυπολογιστεί στα προβλήματα υγείας είναι τα ψυχολογικά προβλήματα, που φαίνεται να πλήττουν περισσότερο τα παιδιά που φιλοξενούνται.
Συμπεράσματα: Η επιδείνωση των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, ξαναφέρνει στο προσκήνιο την μελέτη για την ποιότητα ζωής κυρίως των πιο ευάλωτων ομάδων όπως τα ασυνόδευτα παιδιά. Οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες επιδρούν εξίσου αρνητικά στην κατάσταση της υγείας και τα προβλήματα σίγουρα είναι εντονότερα στις κατηγορίες των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων. Δυστυχώς όμως έχουν ελάχιστη φροντίδα, ψυχολογικής υποστήριξης, και έτσι η κατάσταση της υγείας τους χειροτερεύει, ενώ ταυτόχρονα τα αισθήματα αποκλεισμού και περιθωριοποίησης δυσχεραίνουν περισσότερο την καθημερινότητα τους.
|
|---|
