Ανάδειξη νέων πρώιμων βιοδεικτών εξέλιξης της χρόνιας νεφρικής νόσου στον ορό, τα ούρα και τον νεφρικό ιστό μη διαβητικών ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο

• Κύριος συγγραφέας: Ντρίνιας, Θεόδωρος
• Άλλοι συγγραφείς: Ntrinias, Theodoros
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2020
• Θέματα: Χρόνια νεφρική νόσος; Προγνωστικοί βιοδείκτες; Chronic kidney disease; Prognostic biomarkers

Η ανάγκη έγκαιρης ταυτοποίηση των ασθενών με ΧΝΝ με αυξημένη πιθανότητα να παρουσιάσουν εξελισσόμενη νόσο και Νεφροπάθεια Τελικού Σταδίου είναι επιβεβλημένη. Οι παραδοσιακοί προγνωστικοί δείκτες της ΧΝΝ, ο eGFR και η αλβουμινουρία, παρουσιάζουν σοβαρά μειονεκτήματα, συνεπώς είναι επιβεβλημένη η ταυτοποίηση νέων πιο αποτελεσματικών προγνωστικών βιοδεικτών για την ΧΝΝ. Ως τέτοιοι προγνωστικοί βιοδείκτες μελετήθηκαν οι Clusterin, MCP-1, MMP-9, EGF, COL1A1, KIM-1, TIMP-1 στα ούρα και οι NGAL και suPAR στον ορό 278 ασθενών με ΧΝΝ όλων των σταδίων και διαφόρων αιτίων και σε ομάδα ελέγχου 20 ατόμων. Ο προσδιορισμός των βιοδεικτών έγινε με την μέθοδο ELISA τύπου sandwich. Ανάλογα με την πορεία του eGFR κατά τον χρόνο παρακολούθησης των 20,7 ± 9,9 μηνών οι ασθενείς χωρίστηκαν σε progresors (ΔeGFR> -3,5 ml/min/1,75 m2/έτος) και non- progresors (ΔeGFR≤ -3,5 ml/min/1,75 m2/έτος) και έγινε σύγκριση των επιπέδων των υπό μελέτη βιοδεικτών κατά την έναρξη της παρακολούθησης μεταξύ των ασθενών και της ομάδας ελέγχου και μεταξύ progresors και non- progresors τόσο επί του συνόλου των ασθενών όσο και σε υποομάδες ασθενών με βάση την αιτιολογία της ΧΝΝ (ασθενείς με χρόνια σπειραματονεφρίτιδα, λήπτες νεφρικού μοσχεύματος και ασθενείς με λευκωματινουρία< 150 mg/g). Επιπλέον έγινε συσχέτιση των επιπέδων των βιοδεικτών με τον eGFR και την πρωτεϊνουρία των ασθενών. Όλοι οι βιοδείκτες παρουσίασαν αρνητική συσχέτιση με τον eGFR πλην του EGF, ο οποίος παρουσίασε θετική συσχέτιση. Ο βαθμός της πρωτεϊνουρίας παρουσίασε θετική συσχέτιση με την Clusterin, τον MCP-1, τον ΚΙΜ-1, και τον uPAR. Οι μέσες τιμές όλων των βιοδεικτών παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ της ομάδας ελέγχου και των ασθενών με διάφορα στάδια ΧΝΝ. Επί του συνόλου των ασθενών υπήρχαν 83 progresors και 188 non- progresors. Τα επίπεδα των βιοδεικτών Clusterin, MCP-1, COL1A1, KIM-1, TIMP-1 και NGAL κατά την έναρξη της παρακολούθησης παρουσίαζαν στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο ομάδων. Στην υποομάδα των ασθενών με Χρόνια Σπειραματονεφρίτιδα υπήρχαν 28 progresors και 42 non- progresors. Όπως ακριβώς και στο σύνολο των ασθενών οι βιοδείκτες Clusterin, MCP-1, COL1A1, KIM-1, TIMP-1 και NGAL κατά την έναρξη της παρακολούθησης παρουσίαζαν στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ progresors και non- progresors με Χρόνια Σπειραματονεφρίτιδα. Στην εξέταση της υποομάδας των ληπτών νεφρικού μοσχεύματος τα αποτελέσματα διαφοροποιήθηκαν ελαφρώς, καθώς μόνο τα επίπεδα των Clusterin, MCP-1, KIM-1, TIMP-1 και NGAL παρουσίασαν σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ progresors και non- progresors, ενώ σε αντίθεση με τις προηγούμενες ομάδες τα επίπεδα του COL1A1 ήταν παρόμοια μεταξύ progresors και non- progresors. Στην υποομάδα των ασθενών με λευκωματινουρία< 150 mg/g μόνο τα επίπεδα του NGAL στον ορό διαφοροποιήθηκαν σημαντικά μεταξύ των 19 progresors και των 105 non- progresors. Συμπερασματικά, οι βιοδείκτες Clusterin, MCP-1, COL1A1, KIM-1, TIMP-1 και NGAL φάνηκε να έχουν προγνωστική αξία, αλλά ο NGAL ήταν ο μόνος βιοδείκτης που παρουσίασε σημαντική διαφοροποίηση και στο σύνολο και σε όλες τις υποομάδες των ασθενών και ειδικά στην υποομάδα με λευκωματινουρία < 150 mg/g.