| Περίληψη: | H ριβονουκλέαση P (RNase P) είναι ένα ριβονουκλεοπρωτεϊνικό σύμπλοκο που συναντάται και στις τρεις επικράτειες της ζωής (Βακτήρια, Αρχαία και Ευκαρυώτες). Είναι, μεταξύ άλλων, υπεύθυνη για την ωρίμανση της 5’ οδηγού -αλληλουχίας (5’ leader) των πρόδρομων μορίων tRNA (pre-tRNA). Μπορεί, όμως, να δράσει και σε πρόσθετα υποστρώματα όπως, στο 5S rRNA καθώς και σε άλλα μη-κωδικά μόρια RNΑs (long non-coding RNAs, lncRNAs). Απαρτίζεται από μια RNA υπομονάδα (RPPH1) και από πρωτεϊνικές υπομονάδες (Rpp14, Rpp20, Rpp21, Rpp25, Rpp29, Rpp30, Rpp38, Rpp40, Pop5 και Pop1), ο αριθμός των οποίων ποικίλει από μια στα βακτήρια μέχρι δέκα στο πυρηνικό ολοένζυμο του ανθρώπου. Ορισμένες από τις πρωτεϊνικές της υπομονάδες, εκτός από τη συμμετοχή τους στη συναρμολόγηση του ολοενζύμου, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και σε επιπρόσθετες κυτταρικές λειτουργίες, όπως είναι η μεταγραφή, η επιδιόρθωση βλαβών του γενετικού υλικού κ.α. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε ο βιολογικός ρόλος των πρωτεϊνικών υπομονάδων Rpp21 και Rpp29 στα καρκινικά κύτταρα τραχήλου μήτρας (HeLa), μέσω της χρήσης εργαλείου γονιδιωματικής επεξεργασίας CRISPR/Cas9. Αρχικά, δημιουργηθήκαν οι τροποποιημένες κυτταρικές σειρές HeLa-ΔRpp21 και HeLa-ΔRpp29 για τις οποίες πιστοποιήθηκε η φύση της μετάλλαξης μέσω αλληλούχησης της θέσης στόχου. Οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις δεν επηρέασαν τη βιωσιμότητα των κυττάρων, ωστόσο ο ρυθμός πολλαπλασιασμού παρουσίασε σημαντική μείωση και για τις δυο τροποποιημένες κυτταρικές σειρές. Με τη χρήση κυτταρομετρίας ροής (FACS) διαπιστώθηκε ότι μόνο στην περίπτωση της πρωτεϊνικής υπομονάδας Rpp21 παρουσιάστηκε συσσώρευση των κυττάρων στη φάση G2/M του κυτταρικού κύκλου. Αντιθέτως, στην περίπτωση της Rpp29 η κατανομή των κυττάρων στις διαφορετικές φάσεις του κυτταρικού κύκλου δεν επηρεάστηκε. Για να διευκρινιστεί περαιτέρω ο ρόλος των υπομονάδων προσδιορίστηκε το προφίλ έκφρασης σημαντικών γονιδίων που εμπλέκονται στη μεταγραφή και στη μετάφραση μέσω RT-qPCR και παράλληλά μελετήθηκαν τα επίπεδα έκφρασης πρωτεϊνών που συμμετέχουν στην έναρξη της μετάφρασης μέσω ανασοαποτύπωσης κατά Western. Τα αποτελέσματα υπέδειξαν ότι η μετάφραση μειώνεται σημαντικά και στις δύο κυτταρικές σειρές.
|
|---|
