Περίληψη: | Η Ενότητα Αλμυροποτάμου εντοπίζεται στη νοτιοανατολική Εύβοια. Η ενότητα αυτή είναι ταυτόσημη με την ενότητα Βάσης του Αττικο-κυκλαδικού Σύνθετου Καλύμματος και αποτελείται κυρίως από μια ακολουθία Τριαδικών έως Μ. Ηωκαινικών μαρμάρων. Δομικά ανώτερη των μαρμάρων εντοπίζεται μια ακολουθία μεταφλύσχη. Όσον αφορά τη δομική της θέση, ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι η ενότητα ανήκει στις Εξωτερικές Ελληνίδες ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως αποτελεί τμήμα της Πελαγονικής Ενότητας. Επάνω στην Ενότητα Αλμυροποτάμου έχει τοποθετηθεί τεκτονικά η Ενότητα Κυανοσχιστολίθων. Η τοποθέτηση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω ενός πλαστικού ρήγματος επωθητικού χαρακτήρα που ονομάζεται Επώθηση Εύβοιας (ή Επώθηση Βάσης). Τόσο η δομική θέση όσο και η φορά κίνησης της επώθησης αποτελούν αντικείμενο προς διερεύνηση στην επιστημονική κοινότητα. Ορισμένοι ερευνητές κάνουν λόγο για μια ανατολικής διεύθυνσης κίνηση ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως η επώθηση χαρακτηρίζεται από κίνηση προς τα δυτικά. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η φορά κίνησης της Eπώθησης Εύβοιας αλλά και η δομική θέση της Ενότητας Αλμυροποτάμου παραμένουν μέχρι και σήμερα ασαφή. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι, η περιγραφή της πλαστικής παραμόρφωσης στη βάση της επώθησης της Εύβοιας αλλά και των μαρμάρων της Ενότητας Αλμυροποτάμου, η ανάλυση της εσωτερικής τεκτονικής δομής της Ενότητας Αλμυροποτάμου και ο προσδιορισμός της κινηματικής της πλαστικής παραμόρφωσης στην Ενότητα Αλμυροποτάμου καθώς επίσης και στην επαφή της με την υπερκείμενη Ενότητα Κυανοσχιστολίθων. Τα παραπάνω ζητήματα θα απαντηθούν με την ποιοτική και ποσοτική μικροτεκτονική ανάλυση δεκαοχτώ (18) προσανατολισμένων δειγμάτων που συλλέχθηκαν από τη περιοχή του Αλμυροποτάμου.
Η περιοχή μελέτης εντοπίζεται στη περιοχή του Αλμυροπόταμου στη Ν. Εύβοια. Τα δείγματα που αναλύθηκαν συλλέχθηκαν από την Ενότητα Αλμυροποτάμου και πιο συγκεκριμένα από τις υποενότητες Μάρμαρα Αγίου Γεωργίου – Δύστου και Μάρμαρα Παναγιάς. Η ανάλυση χωρίστηκε σε δύο μέρη, το πρώτο αφορά τη μακροτεκτονική περιγραφή της περιοχής μελέτης και περιλαμβάνει την κατασκευή γεωλογικού χάρτη, τη σύνταξη γεωλογικής τομής αλλά και δικτύων προβολών. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει την ποιοτική και ποσοτική μικροτεκτονική ανάλυση. Η πρώτη βασίζεται στη μικρο-τεκτονική ανάλυση και περιγραφή λεπτών τομών στο οπτικό μικροσκόπιο. Κατά τη ποσοτική μικροτε-κτονική ανάλυση, προσεγγίστηκαν ποσοτικά το κοκκομετρικό μέγεθος των κρυστάλλων ασβεστίτη, η γωνία που σχηματίζουν οι μεγάλοι άξονες των επιμηκυμένων κρυστάλλων σε σχέση με τη φολίωση καθώς επίσης και ο λόγος μεγάλου/μικρού άξονα των κρυστάλλων ασβεστίτη.
Συμπερασματικά, η επαφή των Ενοτήτων Αλμυροποτάμου και Κυανοσχιστολίθων είναι μια ζώνη πλαστικής παραμόρφωσης και πιο συγκεκριμένα ένα επωθητικό ρήγμα το οποίο λειτούργησε σε πλαστικές συνθήκες και χαρακτηρίζεται από έντονα φαινόμενα ανακρυστάλλωσης. Ακόμα, η διατμητική παραμόρφωση στην Ενότητα Αλμυροποτάμου χαρακτηρίζεται από κίνηση προς τα ανατολικά. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με την άποψη ορισμένων ερευνητών, οι οποίοι υποστηρίζουν πως η Επώθηση Εύβοιας χαρακτηρίζεται από φορά κίνησης προς τα δυτικά. Επιπροσθέτως, εντοπίστηκε μια ζώνη εσωτερικού πολλαπλασιασμού, που βρίσκεται στην Ενότητας Αλμυροποτάμου. Η ζώνη αυτή πιθανόν να σχηματίστηκε σε ένα πρώιμο στάδιο της παραμόρφωσης και στη συνέχεια τα πετρώματα στη συγκεκριμένη ζώνη βρέθηκαν σε μια κατάσταση τεκτονικής ηρεμίας όπου και υπέστησαν στατιστική ανακρυστάλλωση αυξάνοντας το κοκκομετρικό μέγεθος των κρυστάλλων ασβεστίτη. Τέλος, στο δυτικό τμήμα της περιοχής μελέτης, εντοπίστηκε μια ζώνη υψηλής πλαστικής παραμόρφωσης που οριοθετεί την επαφή της υπερκείμενης υποενότητας Μαρμάρων Παναγιάς με την υποκείμενη υποενότητα Μαρμάρων Αγίου Γεωργίου-Δύστου.
|