| Περίληψη: | O καρκίνος του μαστού είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ετερογένεια και αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία θανάτου στις γυναίκες παγκοσμίως. Σημαντικός παράγοντας κατηγοριοποίησής του είναι η έκφραση του υποδοχέα οιστρογόνων-α (ERα). Μεταστατικοί καρκίνοι μαστού (όπως ο τριπλά αρνητικός καρκίνος του μαστού, TNBC) έχουν τη χειρότερη πρόγνωση εξαιτίας της έλλειψης αποτελεσματικής στοχευμένης θεραπείας τους. Για το λόγο αυτό κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για την εύρεση νέων θεραπειών, οι οποίες θα μπορούν απόλυτα και εκλεκτικά να στοχεύουν τα μεταστατικά καρκινικά κύτταρα μαστού χωρίς παρενέργειες.
Το υαλουρονικό (HA), ένας γραμμικός ετεροπολυσακχαρίτης, είναι ένα από τα κύρια συστατικά του εξωκυττάριου χώρου (ECM). Η αυξημένη βιοσύνθεση και συσσώρευση ΗΑ, που οφείλονται στην απορρύθμιση των ενζύμων που το συνθέτουν (κυρίως της HAS2), έχουν συσχετισθεί με κακή πρόγνωση σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο μαστού. Το γεγονός ότι η σίγαση ή αναστολή της HAS2 καταστέλλει τον κακοήθη φαινότυπο των διηθητικών καρκινικών κυττάρων μαστού μας οδήγησε στη μελέτη στρατηγικών, οι οποίες στοχεύουν το σύστημα του ΗΑ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε επίπεδο σύνθεσης, με τη χρήση φαρμάκων όπως το 4-MU και τo σαλικυλικό οξύ (SA), τα οποία καταστέλλουν τη δράση της HAS2, μειώνοντας έτσι την ποσότητα του παραγόμενου ΗΑ.
Στην παρούσα διπλωματική εργασία χρησιμοποιήθηκαν ERα-αρνητικά μεταστατικά καρκινικά κύτταρα μαστού MDA-MB-231 και Hs578T στα οποία πραγματοποιήθηκε καταστολή βιοσύνθεσης υαλουρονικού οξέος, με τη χρήση 4-MU και SA. Αρχικά, μελετήθηκε η επίδραση των αναστολέων αυτών στη βιωσιμότητα και την κινητικότητα των μεταστατικών καρκινικών κυττάρων μαστού. Προκειμένου να διερευνηθεί περαιτέρω ο υποκείμενος μοριακός μηχανισμός δράσης των αναστολέων στις λειτουργικές ιδιότητες των μεταστατικών καρκινικών κυττάρων μαστού, πραγματοποιήθηκε μελέτη της πιθανής εμπλοκής των ενδοκυττάριων ROS με τη προσθήκη Ν-ακετυλο-κυστεΐνης (NAC), ενός συλλέκτη (scavenger) ενδοκυττάριων ROS.
Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας, καταδεικνύουν ότι παρά την εξουδετέρωση των παραγόμενων ROS που επάγονται από 4-MU και SA, η NAC δεν ήταν ικανή να αναστρέψει τις αλλαγές στις λειτουργικές ιδιότητες των κυττάρων μετά από κατεργασία τους με τους δύο παράγοντες. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι τα ROS δεν φαίνεται να συμμετέχουν δραστικά σε αυτές τις διεργασίες.
|
|---|
