Λιπιδαιμικό προφίλ των σηπτικών ασθενών και το αντίκτυπο της αντιυπερλιπιδαιμικής αγωγής στην υγεία τους

Η σήψη είναι η συστηματική φλεγμονώδης αντίδραση εναντίον μιας λοίμωξης και αποτελεί μια σοβαρή και απειλητική για τη ζωή επιπλοκή ενώ παράλληλα είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση μεταξύ των διαταραχών των επίπεδων των λιπιδίων κα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Γράψας, Ανδρέας
Άλλοι συγγραφείς: Grapsas, Andreas
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/14759
Περιγραφή
Περίληψη:Η σήψη είναι η συστηματική φλεγμονώδης αντίδραση εναντίον μιας λοίμωξης και αποτελεί μια σοβαρή και απειλητική για τη ζωή επιπλοκή ενώ παράλληλα είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση μεταξύ των διαταραχών των επίπεδων των λιπιδίων και του κίνδυνου λοίμωξης και της έκβασης της σήψης. Παράλληλα oι στατίνες είναι τα γνωστότερα φάρμακα για τη μείωση της LDL ,έχουν σημαντικά οφέλη για τη μείωση του κινδύνου εμφράγματος και ισχαιμικού εγκεφαλικού λόγω θρόμβωσης ενώ η χρήση μπορεί να είναι ευεργετική στη σήψη με πλειότροπους μηχανισμούς. Σκοπός : Η διερεύνηση συσχέτισης ή μη συσχέτισης του λιπιδαιμικού προφίλ και της αντιυπερλιπιδαιμικης αγωγής και της έκβασης της υγείας των σηπτικών ασθενών. Μεθοδολογία : Πραγματοποιήθηκε αναδρομική μελέτη ασθενών που νοσηλεύονται με λοίμωξη στην Παθολογική Κλινική κατά τα έτη 2013-2018. Επιλέχθηκαν οι ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια της σήψης σύμφωνα με τους αντίστοιχους ορισμούς και καταγραφήκαν, καθώς επίσης και της εξειδικευμένης αντιυπερλιπιδαιμικής αγωγής .Τέλος καταγράφηκε η έκβαση όσον αφορά τη λοίμωξη τους και τη νοσηλεία τους . Αποτελέσματα : Συνολικά μελετήθηκαν 171 σηπτικοί ασθενείς που χωριστήκαν σε 2 ομάδες ,ομάδα Α αυτοί που επιβίωσαν και ομάδα Β αυτοί που κατέληξαν και στην συνεχεία πραγματοποιήθηκε συγκριτική μελέτη μεταξύ των δύο ομάδων. Οι 126 σηπτικοί ασθενείς επιβίωσαν και οι 45 κατέληξαν. Από το σύνολο των ασθενών ήταν 101 άνδρες και 70 γυναίκες. Η διάμεσος (median) ηλικία των αυτών που επιβίωσαν και ήταν 70 ετών και αυτών που κατέληξαν ήταν 76 ετών.161 ασθενείς έπασχαν από σήψη (και σοβαρή σήψη) και 10 από σηπτική καταπληξία. Αυτοί που επιβίωσαν είχαν μέσο ορό (average) 135 mg/dL (±SE 5.8) Ολική Χοληστερίνη, και αυτοί που κατέληξαν είναι 143 mg/dL(±SE 5.1). Επίσης όσοι επιβίωσαν είχαν μέσο ορό (average) LDL 76,8 mg/dL (±SE4.5) και HDL 38 mg/dL(±SE 1.39), ενώ αυτοί που κατέληξαν, είχαν μέσο ορό LDL 81 mg/dL (±SE2.7) και HDL 28mg/dL (±SE 1.8) αντίστοιχα. Στα τριγλυκερίδια ο μέσος ορός είναι 131 mg/dL(±SE 6.8) στους ασθενείς που επιβίωσαν, ενώ στους ασθενείς που κατέληξαν είναι 171 mg/dL(±SE 10.9).Το 100% των σηπτικών ασθενών (n=22) που έλαβαν στατίνη επιβίωσαν, ενώ αντίθετα οι 45 (30.2%) από τους 149 ασθενείς που δεν έλαβαν, απεβίωσαν. Συμπεράσματα : Οι τιμές της ολικής χοληστερόλης, της LDL, της HDL και των τριγλυκεριδίων παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των ασθενών που επιβίωσαν και αυτών που κατέληξαν. Υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις όσο αφορά την θνητότητα μεταξύ των σηπτικών ασθενών που έλαβαν αντί-υπερλιδαιμική αγωγή και σε αυτούς που δεν έλαβαν. Σε γενικές γραμμές τα αποτελέσματα της έρευνας συμπίπτουν με αυτά των περισσότερων μελετών οι όποιες έχουν δείξει έναν αριθμό θετικών αποτελεσμάτων σε σηπτικούς ασθενείς που λαμβάνουν στατίνες, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της θνησιμότητας σε ασθενείς με λοίμωξη και σήψη.