Η χρησιμοποίηση διχλωροξικών ιόντων ως υποκαταστατών στη χημεία του μαγγανίου : σύνθεση, δομικός και φασματοσκοπικός χαρακτηρισμός ενός μονοδιάστατου πολυμερούς ένταξης αποτελούμενο από επαναλαμβανόμενες {MnII/III4} πλειάδες

Η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός πλειάδων των μετάλλων μετάπτωσης σε ενδιάμεσες οξειδωτικές βαθμίδες αποτελεί σήμερα έναν από τους κύριους ερευνητικούς στόχους πολλών ερευνητικών ομάδων παγκοσμίως εξαιτίας των εφαρμογών που βρίσκουν σε διάφορα επιστημονικά πεδία, όπως στη βιοανόργανη χημεία, στην επιστ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Λαζαρίδου, Άντρεα
Άλλοι συγγραφείς: Lazaridou, Antrea
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/14790
Περιγραφή
Περίληψη:Η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός πλειάδων των μετάλλων μετάπτωσης σε ενδιάμεσες οξειδωτικές βαθμίδες αποτελεί σήμερα έναν από τους κύριους ερευνητικούς στόχους πολλών ερευνητικών ομάδων παγκοσμίως εξαιτίας των εφαρμογών που βρίσκουν σε διάφορα επιστημονικά πεδία, όπως στη βιοανόργανη χημεία, στην επιστήμη των υλικών, στη μοριακή φυσική και στη θεωρητική χημεία. Οι πλειάδες αυτές περιέχουν πολλές φορές έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ασυζεύκτων ηλεκτρονίων στη θεμελιώδη κατάσταση και παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον από μαγνητικής απόψεως. Αυτό συμβαίνει γιατί μία υψηλή τιμή spin στη θεμελιώδη κατάσταση είναι αναγκαία (άλλα όχι ικανή) συνθήκη ώστε αυτού του είδους οι σύμπλοκες ενώσεις να εμφανίζουν το φαινόμενο του μονομοριακού μαγνητισμού (single-molecule magnetism). Στην παρούσα Διπλωματική Εργασία, και έχοντας κατά νου τη δομική μοντελοποίηση του ενεργού κέντρου του Φωτοσυστήματος II, διερευνήθηκε το σύστημα αντίδρασης n-Bu4NMnO4/Mn(C6H5COO)2•2H2O/Ca(C6H5COO)2•2H2O/Cl2CHCOOH σε διαλύτες CH2Cl2 και CH3NO2, το οποίο οδήγησε στην απομόνωση και το δομικό (μέσω κρυσταλλογραφίας ακτίνων-Χ επί μονοκρυστάλλων) χαρακτηρισμό της μικτού-σθένους Mn(ΙΙ/ΙΙΙ) πολυμερικής πλειάδας [Mn4O(Cl2CHCOO)8(H2O)5]n. Πραγματοποιήθηκε βελτιστοποίηση των πειραματικών συνθηκών από τις οποίες προκύπτει η τετραπυρηνική πλειάδα, καθώς και η πλήρης δομική, υπερμοριακή και φασματοσκοπική μελέτη του πολυμερούς.