Περίληψη: | Τα τελευταία χρόνια, οι επιχειρήσεις υιοθετούν τεχνολογίες του Διαδικτύου των Αντικειμένων με σκοπό τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, της ασφάλειας και της παραγωγικότητάς τους. Ωστόσο, βασίζονται παράλληλα και στα παραδοσιακά τους συστήματα, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτές καθώς είναι δύσκολο να αναδιαμορφωθούν ή να τροποποιηθούν, ενώ η απλή αντικατάστασή τους συνήθως δεν είναι προσιτή. Αυτά τα συστήματα αποτελούν, επομένως, εμπόδια στην ευελιξία και την διαλειτουργικότητα, αυξάνοντας την ανάγκη ανάπτυξης οικονομικά αποδοτικών τρόπων προσαρμογής τους στον κόσμο του IoT.
Σε αυτήν την διπλωματική εργασία προτείνεται μια προσέγγιση για την προσαρμογή ενός εργαστηριακού legacy system αξιοποιώντας τεχνολογίες του IoT. Η προς μελέτη διάταξη αποτελείται από 7 επιμέρους μονάδες οι οποίες ελέγχονται από δύο PLCs και εκτελούν είτε περιστροφική είτε γραμμική κίνηση, με σκοπό τη μεταφορά αντικειμένων. Για την αναβάθμιση αυτή χρησιμοποιήθηκαν δύο Gateways SIMATIC IOT2020 της εταιρείας Siemens τα οποία έδωσαν τη δυνατότητα στους ελεγκτές να έχουν εύκολη πρόσβαση στον κόσμο του IoT. Παράλληλα, μελετήθηκαν και αξιοποιήθηκαν τα πρωτόκολλα MODBUS RTU και MQTT ως μέσα επικοινωνίας των υποσυστημάτων. Όμως, πέρα από τη χρήση τεχνολογιών του Διαδικτύου των Αντικειμένων , μελετήθηκαν διάφοροι τρόποι βελτίωσης της λειτουργικότητας της διάταξης.
Μια από τις νέες δυνατότητες είναι η χειροκίνητη λειτουργία μέσω της οποίας ο χρήστης μπορεί να χειριστεί τις επιμέρους μονάδες. Στο πλαίσιο αυτό, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ένα πρόγραμμα διεπαφής το οποίο μεταφορτώθηκε σε βιομηχανική οθόνη αφής προκειμένου να επιτευχθεί η λειτουργικότητα αυτή. Στο τέλος της εργασίας, γίνεται αξιολόγηση του συστήματος και προτείνονται μελλοντικές βελτιώσεις με σκοπό την πιο εύρυθμη λειτουργία.
|