| Περίληψη: | To cross docking είναι μία μέθοδος διαχείρισης και διανομής των εμπορευμάτων κατά την οποία τα προϊόντα μετακινούνται απευθείας από την αποβάθρα εκφόρτωσης στην αποβάθρα μεταφόρτωσης, χωρίς να αποθηκεύονται σε κάποια αποθήκη ή κέντρο διανομής. Είναι μία σχετικά νέα στρατηγική διανομής των προϊόντων στην εφοδιαστική αλυσίδα η οποία βρίσκει συνεχώς αυξανόμενη εφαρμογή από εταιρείες παγκοσμίως.
Η βελτιστοποίηση της διαδικασίας cross-docking έχει απασχολήσει πολλούς ερευνητές τα τελευταία χρόνια με βασικότερο πρόβλημα τον συνδυασμό της ανάθεσης των φορτηγών σε θύρες και τον προγραμματισμό τους. Πάνω σε αυτό το συνδυαστικό πρόβλημα έχουν γίνει πολλές έρευνες και προσπάθειες βελτίωσης του συνολικού χρόνου περαίωσης της διαδικασίας με εξελικτικούς αλγορίθμους, καθώς πρόκειται για ένα NP-hard πρόβλημα.
Σε αυτή την εργασία διατυπώνεται ένα μαθηματικό μοντέλο cross-docking με δύο θύρες εισόδου και δύο θύρες εξόδου, δέκα εισερχόμενα φορτηγά με χρόνους άφιξης, 10 εξερχόμενα φορτηγά με χρόνους άφιξης που πηγαίνουν στους εμπόρους τα προϊόντα και επιστρέφουν να ξαναφορτώσουν. Πρόκειται για μία ρεαλιστική μοντελοποίηση του cross-docking σε μικρή κλίμακα και ερευνητικό επίπεδο, όπου εξετάζονται όλες οι αντικειμενικές συναρτήσεις, όπως η ελαχιστοποίηση όλης της διαδικασίας φορτοεκφόρτωσης, το μέγιστο απόθεμα της αποθήκης, οι καθυστερήσεις των φορτηγών κ.α.
Η επίλυση του προβλήματος έγινε με χρήση του αλγορίθμου αποδοχής κατωφλίου Threshold Accepting ενώ τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με του υπολογιστικού πακέτου Evolver της Palisade. Τα αποτελέσματα έρχονται σε καλή συμφωνία και μάλιστα ο Threshold Accepting σε αρκετές περιπτώσεις δίνει καλύτερες τιμές αντικειμενικής συνάρτησης όπως φαίνεται και στα διαγράμματα που παρατίθενται στην παρούσα.
|
|---|
