Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος
Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM) είναι η πιο επιθετική μορφή γλοιώματος, ο πιο κοινός πρωτοπαθής κακοήθης όγκος του εγκεφάλου σε ενήλικες και ένας από τους πιο αγγειοβριθείς όγκους. Ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας Α (VEGF-A) είναι το σημαντικότερο μέλος της οικογένειας των VEGFs και έχ...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2021
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/14819 |
| id |
nemertes-10889-14819 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Αγγειογένεση Γλοιοβλάστωμα Πλειοτροπίνη Μετανάστευση Πολλαπλασιασμός Angiogenesis Glioblastoma VEGF-A VEGFR2 RPTPβ/ζ Pleiotrophin Migration Profileration C6 |
| spellingShingle |
Αγγειογένεση Γλοιοβλάστωμα Πλειοτροπίνη Μετανάστευση Πολλαπλασιασμός Angiogenesis Glioblastoma VEGF-A VEGFR2 RPTPβ/ζ Pleiotrophin Migration Profileration C6 Κοφινά, Φανή Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| description |
Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM) είναι η πιο επιθετική μορφή γλοιώματος, ο πιο κοινός πρωτοπαθής κακοήθης όγκος του εγκεφάλου σε ενήλικες και ένας από τους πιο αγγειοβριθείς όγκους. Ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας Α (VEGF-A) είναι το σημαντικότερο μέλος της οικογένειας των VEGFs και έχει θεμελιώδη ρόλο στη φυσιολογική και παθολογική αγγειογένεση, με την ισομορφή VEGFA165 να είναι η πιο ευρέως μελετημένη. Ο κύριος μεσολαβητής των αγγειογενετικών δράσεων του VEGF-A στα ενδοθηλιακά και καρκινικά κύτταρα είναι ο υποδοχέας VEGFR2 με ενδογενή δράση κινάσης τυροσίνης. Ο VEGF-A δεσμεύεται στον VEGFR2 στην επιφάνεια των κυττάρων, προκαλεί τον διμερισμό του υποδοχέα και επάγει την αυτοφωσφορυλίωση των ενδοκυτταρικών καταλοίπων τυροσίνης, ενεργοποιώντας καθοδικά σηματοδοτικά μονοπάτια που προωθούν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την επιβίωση, τη μετανάστευση και την αγγειακή διαπερατότητα. Έχει δειχθεί ότι ο VEGFA165 έχει κοινό μονοπάτι με την ΡΤΝ και εκτός από τους βασικούς υποδοχείς του, VEGFR2, ανβ3 και μεβρανική NCL, χρειάζεται και τον RPTPβ/ζ για να προωθήσει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακής μάζας 18 kDa, με σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η PTN έχει μέτρια διεγερτική επίδραση στη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω της ιντεγκρίνης ανβ3, ενώ μειώνει το επαγωγικό αποτέλεσμα του VEGF-A και αναστέλλει την κυτταρική μετανάστευση σε κύτταρα που δεν εκφράζουν την ιντεγκρίνη ανβ3 μέσω άγνωστων μηχανισμών. Πολύ πρόσφατα έχει βρεθεί ότι ο VEGFR2 είναι υποδοχέας της PTN στα ενδοθηλιακά κύτταρα και εμπλέκεται στη ρύθμιση της επαγόμενης από PTN μετανάστευσης των ενδοθηλιακών κυττάρων. Μάλιστα βρέθηκε ότι η PTN μέσω του Ν-τελικού της άκρου προσδένεται στον VEGFR2 στην ίδια θέση πρόσθεσης με τον VEGFA και τον αναστέλλει. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε ο ρόλος του VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος επίμυ C6 και η πιθανή συμμετοχή του στις δράσεις της ΡΤΝ στη μετανάστευση των κυττάρων γλοιοβλαστώματος. Βρέθηκε ότι ο VEGFA165 επάγει τον πολλαπλασιασμό και την μετανάστευση των κυττάρων γλοιοβλαστώματος C6 μέσω του VEGFR2, ενώ αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλει τον επαγόμενο από VEGFΑ165 πολλαπλασιασμό και μετανάστευση των κυττάρων C6, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 είναι λειτουργικός στα κύτταρα C6. Επίσης, βρέθηκε ότι η PTN αλληλεπιδρά άμεσα με τον VEGFR2 σε κύτταρα C6 και προκαλεί μείωση της φυσφορυλίωσης του VEGFR2 στην τυροσίνη 1175 και μείωση της μετανάστευσης των κυττάρων C6, ενώ η αποσιώπηση της έκφρασης του υποδοχέα VEGFR2 (siRNA) και αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλoυν την προκαλούμενη από PTN μείωση της μετανάστευσης των κυττάρων C6, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 εμπλέκεται στην ανασταλτική δράση της ΡΤΝ στη μετανάστευση των κυττάρων C6. Ένας εκλεκτικός αναστολέας της δράσης φωσφατάσης τυροσίνης του RPTPβ/ζ επίσης μειώνει τη φωσφορυλίωση του VEGFR2 στην τυροσίνη 1175, γεγονός που υποδηλώνει ότι η συγκεκριμένη δράση της ΡΤΝ πιθανά διαμεσολαβείται από τον υποδοχέα RPTPβ/ζ με μηχανισμό που χρίζει περαιτέρω διερεύνησης. Εν κατακλείδι, η παρούσα εργασία συμβάλλει στη διαλεύκανση των μηχανισμών μέσω των οποίων η ΡΤΝ δρα σε κύτταρα GBM, αναδεικνύει την αλληλεπίδραση του VEGFR2 με το σύστημα ΡΤΝ/RPTPβ/ζ και έτσι, συνεισφέρει στον μελλοντικό σχεδιασμό νέων μορίων που μπορεί να συμβάλλουν στην πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση του GBM. |
| author2 |
Kofina, Fani |
| author_facet |
Kofina, Fani Κοφινά, Φανή |
| author |
Κοφινά, Φανή |
| author_sort |
Κοφινά, Φανή |
| title |
Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| title_short |
Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| title_full |
Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| title_fullStr |
Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| title_full_unstemmed |
Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| title_sort |
μελέτη του ρόλου του υποδοχέα vegfr2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος |
| publishDate |
2021 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/14819 |
| work_keys_str_mv |
AT kophinaphanē meletētouroloutouypodocheavegfr2sekyttaragloioblastōmatos AT kophinaphanē rolesofthevascularendothelialgrowthfactorreceptor2inglioblastomacells |
| _version_ |
1771297267517489152 |
| spelling |
nemertes-10889-148192022-09-05T13:56:26Z Μελέτη του ρόλου του υποδοχέα VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος Role(s) of the vascular endothelial growth factor receptor 2 in glioblastoma cells Κοφινά, Φανή Kofina, Fani Αγγειογένεση Γλοιοβλάστωμα Πλειοτροπίνη Μετανάστευση Πολλαπλασιασμός Angiogenesis Glioblastoma VEGF-A VEGFR2 RPTPβ/ζ Pleiotrophin Migration Profileration C6 Το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM) είναι η πιο επιθετική μορφή γλοιώματος, ο πιο κοινός πρωτοπαθής κακοήθης όγκος του εγκεφάλου σε ενήλικες και ένας από τους πιο αγγειοβριθείς όγκους. Ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας Α (VEGF-A) είναι το σημαντικότερο μέλος της οικογένειας των VEGFs και έχει θεμελιώδη ρόλο στη φυσιολογική και παθολογική αγγειογένεση, με την ισομορφή VEGFA165 να είναι η πιο ευρέως μελετημένη. Ο κύριος μεσολαβητής των αγγειογενετικών δράσεων του VEGF-A στα ενδοθηλιακά και καρκινικά κύτταρα είναι ο υποδοχέας VEGFR2 με ενδογενή δράση κινάσης τυροσίνης. Ο VEGF-A δεσμεύεται στον VEGFR2 στην επιφάνεια των κυττάρων, προκαλεί τον διμερισμό του υποδοχέα και επάγει την αυτοφωσφορυλίωση των ενδοκυτταρικών καταλοίπων τυροσίνης, ενεργοποιώντας καθοδικά σηματοδοτικά μονοπάτια που προωθούν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την επιβίωση, τη μετανάστευση και την αγγειακή διαπερατότητα. Έχει δειχθεί ότι ο VEGFA165 έχει κοινό μονοπάτι με την ΡΤΝ και εκτός από τους βασικούς υποδοχείς του, VEGFR2, ανβ3 και μεβρανική NCL, χρειάζεται και τον RPTPβ/ζ για να προωθήσει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακής μάζας 18 kDa, με σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η PTN έχει μέτρια διεγερτική επίδραση στη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω της ιντεγκρίνης ανβ3, ενώ μειώνει το επαγωγικό αποτέλεσμα του VEGF-A και αναστέλλει την κυτταρική μετανάστευση σε κύτταρα που δεν εκφράζουν την ιντεγκρίνη ανβ3 μέσω άγνωστων μηχανισμών. Πολύ πρόσφατα έχει βρεθεί ότι ο VEGFR2 είναι υποδοχέας της PTN στα ενδοθηλιακά κύτταρα και εμπλέκεται στη ρύθμιση της επαγόμενης από PTN μετανάστευσης των ενδοθηλιακών κυττάρων. Μάλιστα βρέθηκε ότι η PTN μέσω του Ν-τελικού της άκρου προσδένεται στον VEGFR2 στην ίδια θέση πρόσθεσης με τον VEGFA και τον αναστέλλει. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκε ο ρόλος του VEGFR2 σε κύτταρα γλοιοβλαστώματος επίμυ C6 και η πιθανή συμμετοχή του στις δράσεις της ΡΤΝ στη μετανάστευση των κυττάρων γλοιοβλαστώματος. Βρέθηκε ότι ο VEGFA165 επάγει τον πολλαπλασιασμό και την μετανάστευση των κυττάρων γλοιοβλαστώματος C6 μέσω του VEGFR2, ενώ αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλει τον επαγόμενο από VEGFΑ165 πολλαπλασιασμό και μετανάστευση των κυττάρων C6, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 είναι λειτουργικός στα κύτταρα C6. Επίσης, βρέθηκε ότι η PTN αλληλεπιδρά άμεσα με τον VEGFR2 σε κύτταρα C6 και προκαλεί μείωση της φυσφορυλίωσης του VEGFR2 στην τυροσίνη 1175 και μείωση της μετανάστευσης των κυττάρων C6, ενώ η αποσιώπηση της έκφρασης του υποδοχέα VEGFR2 (siRNA) και αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλoυν την προκαλούμενη από PTN μείωση της μετανάστευσης των κυττάρων C6, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 εμπλέκεται στην ανασταλτική δράση της ΡΤΝ στη μετανάστευση των κυττάρων C6. Ένας εκλεκτικός αναστολέας της δράσης φωσφατάσης τυροσίνης του RPTPβ/ζ επίσης μειώνει τη φωσφορυλίωση του VEGFR2 στην τυροσίνη 1175, γεγονός που υποδηλώνει ότι η συγκεκριμένη δράση της ΡΤΝ πιθανά διαμεσολαβείται από τον υποδοχέα RPTPβ/ζ με μηχανισμό που χρίζει περαιτέρω διερεύνησης. Εν κατακλείδι, η παρούσα εργασία συμβάλλει στη διαλεύκανση των μηχανισμών μέσω των οποίων η ΡΤΝ δρα σε κύτταρα GBM, αναδεικνύει την αλληλεπίδραση του VEGFR2 με το σύστημα ΡΤΝ/RPTPβ/ζ και έτσι, συνεισφέρει στον μελλοντικό σχεδιασμό νέων μορίων που μπορεί να συμβάλλουν στην πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση του GBM. Glioblastoma multiforme (GBM) is the most aggressive type of glioma and common primary malignancy of the brain in adults. It is one of the most angiogenic cancers and VEGF-A is the predominant mediator of glioma angiogenesis. Vascular endothelial growth factor Α (VEGF-Α), being the most important member of VEGFs family, has a fundamental role in the procedure of physiological and pathological angiogenesis, with VEGFA165 isoform being the most widely studied. The VEGFR2 receptor with endogenous tyrosine kinase activity is the major mediator for the pro-angiogenic effects of VEGF-A on endothelial and cancer cells. VEGF-A binds to VEGFR2 on the cell surface and induces dimerisation and autophosphorylation of specific intracellular tyrosine residues and subsequent activation of intracellular signaling cascades promoting proliferation, survival, migration, and vascular permeability. It has been shown that VEGFA165 shares the same signaling pathway with PTN on endothelial cells, and besides VEGFR2, ανβ3 and cell surface NCL, also requires RPTPβ/ζ to stimulate endothelial cell migration. Pleiotrophin (PTN) is an 18 kDa heparin-binding growth factor with significant regulatory roles in angiogenesis and cancer. PTN has a moderate stimulatory effect on endothelial cell migration through ανβ3 integrin, while it decreases the stimulatory effect of VEGF-A and inhibits cell migration in the absence of ανβ3 through unknown mechanism(s). More recently, VEGFR2 has been identified as a novel PTN receptor in endothelial cells involved in the regulation of cell migration by PTN. It has been shown that PTN binds to the same VEGFR2 region with VEGF-A through its N-terminal domain. In the present work we tried to identify the role of VEGFR2 in rat glioblastoma cells C6 and the potential functional significance of the PTN-VEGFR2 interaction on glioblastoma cell migration. VEGFA165 induces the proliferation and migration of glioblastoma cells C6 through VEGFR2, and an anti-VEGFR2 antibody that binds to the extracellular domain of the receptor inhibits VEGFΑ165-induced C6 cell proliferation and migration, suggesting that VEGFR2 in C6 cells is functional. PTN was found to interact with VEGFR2 in C6 cells, similarly to what has been observed in endothelial cells, and to decrease VEGFR2 Tyr1175 phosphorylation and cell migration.VEGFR2 downregulation by siRNA or the anti-VEGFR2 antibody that binds to the ligand-binding VEGFR2 domain inhibit the PTN-mediated decrease in the migration of C6 cells, suggesting that VEGFR2 is involved in the inhibitory effect of PTN in C6 cell migration. The PTN-induced decrease in VEGFR2 Tyr1175 phosphorylation was mimicked by a selective RPTPβ/ζ tyrosine phosphatase inhibitor, suggesting that there is a crootalk between RPTPβ/ζ and VEGFR2 that is significant for the effect of PTN through VEGFR2 and warrants further investigation. In conclusion, the present work contributes to the elucidation of the mechanisms through which PTN acts on GBM cells, highlights the interaction of VEGFR2 with the PTN/RPTPβ/ζ axis and thus, contributes to the future design of new molecules that may contribute to a more effective treatment for GBM. 2021-06-06T06:37:35Z 2021-06-06T06:37:35Z 2021-05-26 http://hdl.handle.net/10889/14819 gr application/pdf |
