| Περίληψη: | Εισαγωγή: Οι κακοήθεις όγκοι της ρινός και των παραρρίνιων κόλπων είναι σπάνιοι όγκοι και το καρκίνωμα εκ πλακώδους επιθηλίου είναι ο πιο συχνός ιστολογικός τύπος. Η χειρουργική αφαίρεση των όγκων αυτών γίνεται παραδοσιακά με ανοιχτές προσπέλασεις αν και προοδευτικά η ενδοσκοπική τεχνική κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος.
Σκοπός: Η σύγκριση της ενδοσκοπικής και της ανοιχτής προσπέλασης στην αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνωμα εκ πλακώδους επιθηλίου της ρινός και των παραρρίνιων κόλπων.
Υλικά και μέθοδοι: Στην παρούσα εργασία διενεργήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας της τελευταίας εικοσαετίας όσον αφορά στη σύγκριση της ενδοσκοπικής με την ανοιχτή προσπέλαση στην αντιμετώπιση του καρκινώματος εκ πλακώδους επιθηλίου της ρινός και των παραρρίνιων κόλπων.
Αποτελέσματα: Από τις 1799 ανασκοπήσεις μόνο μία μελέτη πληρούσε τα κριτήρια που είχαν τεθεί. Οι Kiliç και συν. στη μελέτη τους, δεν εντόπισαν στατιστικά σημαντική διαφορά στα δημογραφικά στοιχεία και τα κλινικά στοιχεία των δύο χειρουργικών ομάδων. Η ανάγκη για συμπληρωματική θεραπεία, η επίτευξη αρνητικών χειρουργικών ορίων και η επιβίωση δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών. Η μόνη διαφορά που παρατηρήθηκε ήταν η μικρότερη διάρκεια νοσηλείας των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν ενδοσκοπικά.
Συμπέρασμα: Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι η ενδοσκοπική μέθοδος μπορεί σε επιλεγμένες περιπτώσεις να αποτελέσει ασφαλή εναλλακτική των παραδοσιακών ανοιχτών προσπελάσεων. Ωστόσο, η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας ανέδειξε την έλλειψη μεγάλων πολυκεντρικών προοπτικών μελετών που να συγκρίνουν την ενδοσκοπική και την ανοιχτή προσπέλαση στην αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνωμα εκ πλακώδους επιθηλίου στους παραρρίνιους κόλπους αλλά και την ανάγκη για διεξαγωγή τους στο μέλλον.
|
|---|
