Μελέτη του πάχους του χοριοειδούς χιτώνα σε ασθενείς με β-θαλασσαιμία

Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να μελετηθεί το πάχος του χοριοειδούς σε μια ομάδα ασθενών με β-θαλασσαιμία, όπως αυτό εκτιμάται με την ενισχυμένου βάθους απεικόνισης οπτική τομογραφία συνοχής. Υλικά και μέθοδοι Πρόκειται για μια μονοκεντρική προοπτική μελέτη, η οποία συμπεριέλαβε μεταγγισιοεξα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τσαπαρδώνη, Φωτεινή
Άλλοι συγγραφείς: Tsapardoni, Foteini
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2021
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/15141
Περιγραφή
Περίληψη:Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν να μελετηθεί το πάχος του χοριοειδούς σε μια ομάδα ασθενών με β-θαλασσαιμία, όπως αυτό εκτιμάται με την ενισχυμένου βάθους απεικόνισης οπτική τομογραφία συνοχής. Υλικά και μέθοδοι Πρόκειται για μια μονοκεντρική προοπτική μελέτη, η οποία συμπεριέλαβε μεταγγισιοεξαρτώμενους ασθενείς με β-θαλασσαιμία (TD-β-thal) και υγιείς μάρτυρες. Ένας οφθαλμός ανά ασθενή συμπεριελήφθη στη μελέτη. Εκτιμήθηκαν το υποωχρικό και το περιθηλαίο πάχος του χοριοειδούς, καθώς και το κεντρικό πάχος της ωχράς και το πάχος της στιβάδας των νευρικών ινών με τη χρήση απεικονιστικού συστήματος οπτικής τομογραφίας συνοχής. Αποτελέσματα Τριάντα οκτώ TD-β-thal ασθενείς (μέση ηλικία 42 ± 10.7 έτη) και 22 υγιείς μάρτυρες (μέση ηλικία 40.3 ± 10.2 έτη) συμπεριελήθφησαν στην μελέτη. Το υποβοθρικό χοριοειδικό πάχος ήταν 297.4 ± 74.5 μm στην ομάδα των ασθενών και 358.4 ± 71.4 μm στην ομάδα των μαρτύρων (p=0.003). Συνολικά, στην υποωχρική περιοχή, ο χοριοειδής βρέθηκε σημαντικά λεπτότερος στον β-θαλασσαιμικό πληθυσμό σε σύγκριση με τον υγιή πληθυσμό σε όλα τα εξεταζόμενα σημεία εκτός από το σημείο 1500 μm ρινικά του κεντρικού βοθρίου (p=0.093). Στην περιθηλαία περιοχή, το πάχος του χοριοειδούς ήταν επίσης στατιστικά σημαντικά χαμηλότερο στους ασθενείς σε σχέση με τους μάρτυρες (ρινικά p=0.033, κροταφικά p=0.01, άνω p=0.01), με εξαίρεση το εξεταζόμενο σημείο στο κάτω τεταρτημόριο (p= 0.191). Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο κεντρικό πάχος της ωχράς και στο πάχος των νευρικών ινών μεταξύ των δύο ομάδων (p=0.658 and p=0.276, respectively). Δεν προέκυψαν συσχετίσεις με τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης, φερριτίνης ορού και σιδήρου. Οι ασθενείς με ενδιάμεση μορφή της νόσου είχαν σημαντικά λεπτότερο χοριοειδή συγκριτικά με εκείνους με μείζονα β-θαλασσαιμία. Συμπεράσματα Τα ευρήματα μας υποδεικνύουν ότι το πάχος του χοριοειδούς στην υποωχρική και την περιθηλαία περιοχή είναι σημαντικά μικρότερο στους β-θαλασσαιμικούς ασθενείς, σε σύγκριση με τους υγιείς συμμετέχοντες. Η λέπτυνση του χοριοειδούς στη β-θαλασσαιμία είναι πιθανόν να αντανακλά την επίδραση της χρόνιας αναιμίας και των υποκείμενων αιμοδυναμικών αλλαγών στο χοριοειδικό ιστό.