| Περίληψη: | Στη μελέτη αυτή στόχος μας είναι να δώσουμε έμφαση σε απόψεις οι οποίες
μετατοπίζουν τον γλωσσολογικό προβληματισμό από τη σύλληψη της γλώσ σας ως αφηρημένης και ανεξάρτητης δομής στην προσέγγισή της ως προσδι οριζόμενης συνολικά και συνδυαστικά από την ανθρώπινη νόηση, δράση και
κοινωνία.
Αναλυτικότερα, το κεντρικό ζήτημα γύρω από το οποίο θα περιστρα φεί η πραγμάτευσή μας αφορά τη διερεύνηση της γλώσσας με σημείο εκκίνη σης όχι μια βιολογικά προσδιορισμένη, αφηρημένη συντακτική/συνδυαστι κή νοητική ικανότητα, αλλά το νόημα όπως αυτό προσδιορίζεται κοινωνικά,
πολιτισμικά και σε συνάρτηση με τον ευρύτερο νοητικό εξοπλισμό του αν θρώπου.
Σε σχέση με το ζήτημα αυτό θα αναφερθούμε στην αφηγηματική πρό σληψη και οργάνωση της εμπειρίας ως διαδοχής γεγονότων. Ειδικότερα, θα
προσεγγίσουμε την αφήγηση ως νοητικό τρόπο που οργανώνει τόσο την πρό σληψη της εμπειρίας όσο και την έκφραση του νοήματος, ενώ ταυτόχρονα
συντονίζεται με και κινητοποιείται από τη διαχείριση ζητημάτων της κοινω νικής ζωής. Θα επισημάνουμε, επίσης, το γεγονός ότι η αφήγηση ως είδος λό γου είναι ένα κατάλληλο πεδίο για να παρακολουθήσουμε τη στρατηγική κα τασκευή του νοήματος από τους συνομιλητές σε συνάρτηση με τους στόχους
που θέτουν στις επικοινωνιακές περιστάσεις που συμμετέχουν.
Η πραγμάτευση που ακολουθεί δεν επιχειρεί να αποδείξει θέσεις ή/και
να απορρίψει άλλες, προσμετρώντας και συγκρίνοντας ερευνητικά δεδομέ να και πορίσματα. Αρκείται στην παρουσίαση και συζήτηση μιας οπτικής της
γλώσσας όπου κεντρικός άξονας είναι κυρίως η αφηγηματική προσέγγιση στο
νοητικά και κοινωνικά προσδιορισμένο νόημα και στη δημιουργική αξιοποίη σή του κατά την προσαρμογή του στις κοινωνικές περιστάσεις και απαιτήσεις.
Τα ζητήματα που τίθενται είναι γενικά, σύνθετα και ανοιχτά σε επιμέρους και
ευρύτερες διερευνήσεις.
|
|---|
