Περίληψη: | Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα είναι ο πιο συχνός κακοήθης όγκος του ενδοκρινικού συστήματος και αποτελεί περίπου το 1% όλων των περιπτώσεων καρκίνου που διαγιγνώσκονται για πρώτη φορά. Θεωρείται υπεύθυνος για την πλειονότητα των θανάτων από ενδοκρινικό καρκίνο κάθε χρόνο. Περίπου 30.000 νέες περιπτώσεις κακοήθων θυρεοειδικών νεοπλασιών διαγιγνώσκονται ανά έτος και η επίπτωση αυξάνεται κατά 5-6 % κάθε χρόνο στις Η.Π.Α. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη ο θυρεοειδικός καρκίνος υπερδιπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια στην Αμερική. Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη του θυρεοειδικού όγκου. Ο καλύτερα μελετημένος αιτιολογικός παράγοντας είναι η ακτινοβολία. Προηγούμενες βλάβες του θυρεοειδούς όπως βρογχοκήλη ή καλοήθεις όζοι αποτελούν ισχυρούς παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη κακοήθειας. Έχουν επίσης αναφερθεί ότι σχετίζονται με τις κακοήθειες του θυρεοειδούς και αρκετοί παράγοντες που συσχετίζονται με την αναπαραγωγική δραστηριότητα των γυναικών, όπως αριθμός κυήσεων, θηλασμός, ηλικία εμμηναρχής, χρήση αντισυλληπτικών, διαιτητικοί παράγοντες, δίαιτα πλούσια ή πτωχή σε ιώδιο, κατανάλωση ζωικού λίπους, λαχανικών και οστρακοειδών όπως και ένας αριθμός ογκογονιδίων. Μέσα από την διπλωματική αυτή εργασία έγινε φανερό πως η έρευνα σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην παθογένεια του καρκινώματος του Θ.Α. συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς. Δυο θεωρίες επικρατούν. Αυτή της πολυσταδιακής καρκινογένεσης (multi-step carcinogenesis) και η.fetal cell carcinogenesis. Φαίνεται πως σε κάθε ιστολογικό τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς κυριαρχούν διαφορικές μοριακές ανωμαλίες που σχετίζονται με την εξέλιξη του φυσιολογικού σε καλοήθη, καλά διαφοροποιημένο και αναπλαστικό καρκίνο του αδένα. Ωστόσο, είναι σαφές πως υπάρχουν ακόμα πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τα μοριακά μονοπάτια που οδηγούν στην ανάπτυξη των θυρεοειδικών νεοπλασιών. Στόχος της μελέτης αυτής είναι να συνοψίσει τα σημαντικότερα δεδομένα που εμπλέκονται στην παθογένεια του θυρεοειδικού καρκινώματος και που θα αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο για την περαιτέρω επιστημονική έρευνα με απώτερο σκοπό την μελλοντική μοριακή θεραπευτική παρέμβαση.
|