| Περίληψη: | Στην παρούσα Διπλωματική εργασία, πραγματοποιήθηκε πειραματική μελέτη της επίδρασης της διάβρωσης του χάλυβα οπλισμού Β500c στη σεισμική του απόκριση. Με βάση πρόσφατες μελέτες της διεθνούς βιβλιογραφίας, όπου έχει αναδειχθεί η διαφοροποίηση της βλάβης διάβρωσης σε σχέση με το εκτιθέμενο στην διάβρωση μήκος της ράβδου, η παρούσα εργασία, εξέτασε συνολικά 84 δοκίμια ράβδων (διαμέτρου 16 mm) με περιορισμένο εκτιθέμενο μήκος στη διάβρωση ίσο προς 20 mm. Με στόχο την επέκταση της σημερινής γνώσης που περιορίζεται σε αποτελέσματα διάβρωσης χρόνου έκθεσης έως 400 ώρες, διεξήχθησαν πειράματα επιταχυνόμενης διάβρωσης έως 1000 ώρες, μέσω επιβολής σταθερής πυκνότητας ρεύματος 1 mA/cm2. Συγκεκριμένα, οι χρόνοι διάβρωσης που μελετήθηκαν (σε περιβάλλον XS1) ήταν: 250, 400, 500, 600, 800 και 1000 ώρες. Με το πέρας της εργαστηριακής διάβρωσης, εξετάστηκε η δυναμική απόκριση των διαβρωμένων ράβδων μέσω μηχανικών δοκιμών ολιγοκυκλικής κόπωσης σε σταθερά επιβαλλόμενα εύρη παραμόρφωσης ±1.0%, ±2.5% και ±4.0%, προσομοιώνοντας έτσι σταθερά blocks σεισμικών δράσεων. Τα αποτελέσματα των μηχανικών δοκιμών ανέδειξαν τη σημαντική επιρροή του διαβρωτικού παράγοντα στη σεισμική απόκριση του χάλυβα σε χαμηλά εύρη παραμόρφωσης, μικρότερα του ±2.0%, στα οποία περιορίζεται σημαντικά η διάρκεια ζωής. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην περίπτωση του ±1%, ο αριθμός των κύκλων φόρτισης ως την αστοχία (για επίπεδο διάβρωσης 16.1%) κατέγραψε δραματική μείωση σε σχέση με τα δοκίμια αναφοράς κατά 62.8%. Αντίθετα, σε μεγαλύτερα εύρη παραμόρφωσης, η εμφάνιση λυγισμικών φαινομένων κυριαρχεί στη βλάβη του υλικού και καθορίζει την αστοχία του.
|
|---|
