Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία θα μελετηθεί η επίδραση της οικονομικής πολυπλοκότητας στην περιβαλλοντική απόδοση χρησιμοποιώντας δεδομένα για 36 χώρες του ΟΟΣΑ για την χρονική περίοδο 2006-2020. Συγκεκριμένα, γίνεται χρήση του δείκτη οικονομικής πολυπλοκότητας (ECI) , ο οποίος συνδέει την παραγωγική δομή μιας χώρας με το επίπεδο πολυπλοκότητας (sophistication) των αγαθών που εξάγει, αλλά και με το επίπεδο της περιβαλλοντικής τους απόδοσης.Αποδεικνύεται λοιπόν ότι τα υψηλότερα
επίπεδα οικονομικής πολυπλοκότητας μπορούν να οδηγήσουν σε βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος , το οποίο σημαίνει ότι η πολυπλοκότητα των προιόντων δεν οδηγεί σε υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι το ECI επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα του αέρα, γεγονός που προκύπτει από τις εκπομπές ρύπων όπως είναι το διοξείδιο του άνθρακα CO2 , το μεθάνιο CH4 αλλά και το νιτρικό οξύ N2O. ΄Ετσι λοιπόν , θα δειχθεί ότι εάν μια χώρα καταφέρνει να πρωτοτυπεί στην παραγωγή τεχνολογικά εξελιγμένων αγαθών θα είναι επίσης σε θέση να αλλάζει ριζικά την παραγωγή της σε πράσινα φιλικά προς το περιβάλλον αγαθά εμποδίζοντας έτσι τη ρύπανση και τη γενικότερη υποβάθμιση του οικοσυστήματος.
|